رامهرمز، شهرستان

رامهُرْمُز، شهرستان

رامهرمز، شهرستان
کشور	ایران
استان	خوزستان
بخش	مرکزی، رامشیر و هفتگل
جمعیت	۱۲۳,۹۳۰ نفر(۱۳۸۰ش)
موقعیت	جنوب شهرستان مسجدسلیمان، غرب شهرستان باغ‌ملک و استان کهگیلویه و بویراحمد، شمال شهرستان‌های امیدیه و بندر ماهشهر و شرق شهرستان اهواز
نوع اقلیم	در کوه‌های شرقی و شمالی نسبتاً معتدل - در دشت‌های مرکزی و غربی گرمِ مرطوب
تولیدات و صنایع مهم	خرما، نیشکر، تنباکو، برنج، مرکبات و حبوبات
برخی بناهای مهم	واسک و طاق نصرت
شهر ها و آبادی های مهم	هفتگل، رامشیر، مشراگه، و گزین

رامهُرْمُز، شهرستان

واقع در شرق استان خوزستان، مشتمل بر بخش مرکزی و بخش‌های رامشیر و هفتگل با مرکزیت اداری شهر رامهُرمُز. از شمال به شهرستان مسجدسلیمان، از شرق به شهرستان باغ‌ملک و استان کهگیلویه و بویراحمد، از جنوب به شهرستان‌های امیدیه و بندر ماهشهر و از غرب به شهرستان اهواز محدود است. نواحی شرقی آن به ارتفاعات زاگرس ختم می‌شود و نواحی جنوبی و غربی آن را بخشی از دشت خوزستان تشکیل داده است. بلندترین کوه این شهرستان کوه قلعه‌نجف با ارتفاع ۱۷۶۵ متر است و رودخانه‌های تلخ، رامهرمز، آب سرتیوک، رود تنباکوکار، آب ابوالفارس و رودخانۀ جراحی آن را مشروب می‌کنند. اقلیم شهرستان رامهرمز در کوه‌های شرقی و شمالی نسبتاً معتدل و در دشت‌های مرکزی و غربی گرمِ مرطوب است و ازنظر بارندگی جزو نواحی خشک به‌شمار می‌آید. جمعیت شهرستان رامهرمز ۱۲۳,۹۳۰ نفر است (۱۳۸۰). مهم‌ترین آبادی‌های آن عبارت‌اند از هفتگل، رامشیر، مشراگه، و گزین. راه باغ‌ملک به بندر ماهشهر، راه بهبهان به اهواز، و نیز راه هفتگل به شوشتر و مسجد سلیمان، شبکۀ راه‌های ارتباطی آن را تشکیل می‌دهند. خرما، نیشکر، تنباکو، برنج، مرکبات و حبوبات از محصولات کشاورزی آن است. واسک و طاق نصرت از آثار تاریخی به‌جای مانده از روزگار ساسانیان این شهرستان است.