راوبین
رَأوبَین (Reuben)
در عهد عتیق[۱]، پسر ارشد یعقوب[۲] و لِیَه[۳]، جد نخستین سبط از دوازده سبط اسرائیل. هنگامی که با کنیز پدرش بِلهَه[۴] همخوابه شد حق ارشدیت خود را از دست داد (پیدایش ۱۹:۳۵ـ۲۲؛ ۳:۴۹ـ۴). او مرد رئوفی بود که چون برادرانش قصد جان برادر کوچکشان یوسف[۵] را کردند کوشید ایشان را منصرف کند (پیدایش ۲۱:۳۷ـ۲۹) و برای بازگشت کوچکترین برادرشان بنیامین[۶] حاضر شد پسران خود را به کشتن بدهد (پیدایش ۳۷:۴۲). تیگلت پیلسر[۷]، شاه آشور، رأوبینیان[۸] و قبیلۀ جاد[۹] را به اسارت گرفت و به آشور[۱۰] برد.