سیما بینا
سیما بینا (خوسف 14 دی 1323ش- )
| سیما بینا | |
|---|---|
| زادروز |
خوسف 14 دی 1323ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | لیسانس نقاشی- دانشکدۀ هنرهای زیبای دانشگاه تهران |
| شغل و تخصص اصلی | خواننده و پژوهشگر موسیقی |
| سبک | محلی، فولک |
| آثار | ترانه‌های از این‌جا تا به بیرجند سه گداره؛ دختر خاله گل ناز من؛ شاه صنم، زیبا صنم و عزیز بنشین به کنارم |
| گروه مقاله | موسیقی |
| جوایز و افتخارات | |
خواننده و پژوهشگر ایرانی موسیقی محلی. از سال‌های پیش از انقلاب به خاطر خواندن آهنگ‌های محلی مناطق مختلف ایران (خاصه موسیقی شمال و جنوب خراسان) به شهرت رسیده است. از معروف‌ترین این آهنگ‌ها به ترانه‌های از این‌جا تا به بیرجند سه گداره؛ دختر خاله گل ناز من؛ شاه صنم، زیبا صنم و عزیز بنشین به کنارم می‌توان اشاره کرد. سیما بینا از نخستین زنانی بود که پس از انقلاب اسلامی برای برگزاری کنسرت (برای بانوان) مجوز گرفت، و البته از اولین بانوانی‌ست که تدریس موسیقی ایرانی را در این دوره آغاز کرده‌اند.
سیما بینا با این‌که از سنین نوجوانی، نزد پدرش و اساتید محلی، به یادگیری موسیقی محلی خراسان پرداخت و خیلی زود در رادیو برنامه اجرا کرد، اما پس از پایان تحصیلات متوسطه، در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران به تحصیل رشتۀ نقاشی پرداخت. پس از مهاجرت خانواده‌اش به تهران، در سن ۹ سالگی به عنوان خوانندۀ کودکان فعالیت خود را در رادیو ایران آغاز کرد. او در حاشیۀ این برنامه، گاهی ترانه‌های محلی را که از پدرش آموخته بود می‌خواند. مدتی بعد قصد جدا شدن از رادیو را داشت که به ابتکار داوود پیرنیا (بنیان‌گذار و سرپرست برنامۀ گلها) برنامه‌ای مختص ترانه‌های محلی با نام «گل‌های صحرایی» تدارک دیده شد و وی جز اجرای موسیقی سنتی در برنامه‌های دیگر گلها، آثار محلی را با تنظیم آهنگسازانی چون فرامرز پایور، جواد معروفی، انوشیروان روحانی، ناصر چشم‌آذر و محمدعلی کیانی‌نژاد در برنامۀ گل‌های صحرایی خواند. پس از فارغ‌التحصیلی، نزد اساتید برجسته‌ای چون موسی معروفی، عبدالله دوامی و نصرالله زرین‌پنجه به فراگیری ردیف‌های میرزا عبدالله، تکنیک‌های آوازی و نوازندگی سه‌تار پرداخت. وی از دهۀ 1340 تا زمان انقلاب اسلامی در برنامه‌های متعدد رادیویی و همچنین به صورت صحنه‌ای اجراهای زیادی داشته است.
سیما بینا پس از سال ۱۳۵۷ در کنار تدریس موسیقی و آواز با همراهی محمدابراهیم جعفری به گردآوری ترانه‌های محلی ایرانی و بازنویسی آهنگ‌های مردمی و روستایی، به‌ویژه موسیقی‌های محلی خراسان، پرداخته است. وی پس از انقلاب کنسرت‌های معدودی را برای بانوان در ایران اجرا کرد و سالیانی نیز به تدریس موسیقی و آواز پرداخت. از سیما بینا علاوه بر بیش از 20 آلبوم موسیقی و تک‌آهنگ‌های پرشمار، کتابی پژوهشی نیز با عنوان لالایی‌های ایران در خارج از کشور منتشر شده است. این کتاب به همراه چهار سی دی که شامل چهل لالایی مناطق مختلف ایران می‌شود در دوبی به چاپ رسیده است. سیما بینا که طی دو دهۀ اخیر اجراهای متعددی را در نقاط مختلف دنیا یا در شبکه‌های تلویزیونی فارسی‌زبان خارج از کشور داشته، هم‌اکنون در ایران و آلمان زندگی می‌کند و دفتر کارش در شهر کلن است.
برخی از آثار (آلبوم‌ها)
- همدلان
- پریشان
- شولا
- نوایی نوایی
- حنایی
- بانوجان
- زلفای یارم
- موسیقی جنوب خراسان
- موسیقی شمال خراسان
- عشق گل
- آوای صحرای ۱
- آوای صحرای ۲
- لاله‌زار
- دلبر
- گل سرخ
- یا مولا