شوشتر، شهرستان

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

شوشْتر، شهرستان

شوشتر، شهرستان
کشور پرونده:Flag of Iran.svg ایران
استان خوزستان
بخش مرکزی و گُتوند
جمعیت ۱۸۷,۳۳۷ نفر(۱۳۸۵ش)
موقعیت جنوب شرقی و جنوب شهرستان دزفول، غرب شهرستان‌های لالی و مسجد سلیمان، شمال و شمال شرقی شهرستان اهواز و از غرب به شهرستان شوش
نوع اقلیم گرمِ مرطوب و خشک
شهر ها و آبادی های مهم گتوند، جِنت مکان، سُماله، سردارآباد مهدی‌آباد، درخزینه، و گوریه

واقع در مرکز استان خوزستان، مشتمل بر بخش مرکزی و بخش گُتوند، با مرکزیت اداری شهر شوشتر. از شمال غرب و شمال به شهرستان دزفول، از شرق به شهرستان‌های لالی و مسجد سلیمان، از جنوب و جنوب غربی به شهرستان اهواز و از غرب به شهرستان شوش محدود است. اراضی جنوبی و غربی این شهرستان را دشت نسبتاً همواری فراگرفته که تپه ماهورهایی، با ارتفاع حداکثر ۱۵۰ متر، در بعضی نواحی آن دیده می‌شود و اراضی شرقی آن متشکل از ارتفاعاتی است که بلندی آن‌ها حداکثر به ۵۰۰ متر می‌رسد. رودخانه‌های کارون، گلال و شور آن را مشروب می‌کنند و اقلیم آن گرمِ مرطوب و خشک است. جمعیت این شهرستان ۱۸۷,۳۳۷ نفر است (۱۳۸۵). مهم‌ترین آبادی‌های آن عبارت‌اند از گتوند، جِنت مکان، سُماله، سردارآباد، مهدی‌آباد، درخزینه، و گوریه. راه دزفول به مسجد سلیمان و هفت‌گل و شبکه‌ای از راه‌های متعدد، ارتباط راهی این شهرستان را برقرار می‌کنند. بخشی از اراضی شهرستان شوشتر، قشلاق طوایف هفت‌لنگ بختیاری است و گروهی از عشایر عرب خوزستان در نواحی جنوبی آن به‌سر می‌برند و طوایف گندزلوی افشار در دهستان گندزلو زندگی می‌کنند. شهر قدیمِ عسکرمکرم در این شهرستان بوده است.