عبدالله عزیز
دولتمرد ایرانی سده‌ی 4ق. پس از عزل عبدالرحمن فارسی که یکی از مردان برجسته‌ی اواخر حکومت سامانیان بود، به وزارت منصوب شد. عبدالله بعد از استقرار بر کرسی وزارت، از نوح بن منصور خواست تا حسام‌الدوله تاش را از سپهسالاری خراسان عزل و ابوالحسن سیمجور را که پیش‌تر در همان منصب بود به جای او بگمارد. بر اثر این پیشنهاد حسام‌الدوله از عبدالله مکدر شد و به فخرالدوله دیلمی پناه برد. فخرالدله در ازای زحمات و خدمات گذشته‌ی حسام‌الدوله از او حمایت کرد و با مال و لشکر به یاری‌اش شتافت. با این‌همه وی نتوانست مجددا به مقام سابقش برسد.
چنان‌که خوندمیر اشاره کرده، عبدالله عزیز در سال 377ق از مقامش عزل شد و به خوارزم رفت، ولی مدتی بعد نوح بن منصور وی را نزد خود خواند و مقام وزارت را دوباره به او تفویض کرد. این مساله ادامه داشت تا این که به دنبال استیلای ناصرالدین سبکتکین بر دولت سامانی، عبدالله هم از وزارت عزل و به زندان افکنده شد و نهایتا هم در حبس درگذشت.
- دستورالوزراء، خواجه غیاث‌الدین بن همام‌الدین خوندمیر، تصحیح سعید نفیسی