عیسی صفایی
عیسی صفایی (مشهد ۱۳۰۵ش - تهران ۳۱ اردیبهشت ۱۳۷۵ش)
| عیسی صفایی | |
|---|---|
| زادروز |
مشهد ۱۳۰۵ش |
| درگذشت | تهران ۳۱ اردیبهشت ۱۳۷۵ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر |
| آثار | بوی خوش زندگی (ابوالحسن داوودی-۱۳۷۳)؛ بهشت پنهان (کامران قدکچیان- ۱۳۷۳)؛ آخرین بندر (حسن هدایت- ۱۳۷۳)؛ بوی پیراهن یوسف (ابراهیم حاتمی‌کیا- ۱۳۷۴) |
| گروه مقاله | سینما- تئاتر |
بازیگر ایرانی تئاتر، سینما و تلویزیون. از دوران کودکی به یادگیری آواز و نوازندگی پرداخت. در سن 18 سالگی (تیرماه 1323) انجمن هنرپیشگى جوانان را پىریزى کرد. پس از تأسیس این انجمن همكارى خود را با تئاتر «كسرا»ی آن زمان، به عنوان بازیگر و مجری پیش‌پرده‌های موزیکال آغاز کرد. صفایی بعدتر توسط فتحاللَّه غفارى (رئیس اتحادیه‌ی كارمندان دولت) به نوربخش (رئیس كانون كارمندان دولت) معرفى می‌شود و در محل این كانون (واقع در چهارراه حسنآباد آن زمان) تئاترهای مختلفى را به روى صحنه می‌برد. او و گروهش در هفته دو شب براى كارمندان دولت و خانوادههاى آنان برنامههایى اجرا مىكردند.
صفائى از شهریور سال 1332 از كار تئاتر كنارهگیرى کرد. سال 1347 فعاليتش را در عرصه‌ی سينما شروع کرد و يكی از فعالان تشكيلات صنفی انجمن بازيگران در سال‌های 1350 و 1351 بود. سال 1362 با تشكيل انجمن هنرمندان، مجدداً به فعاليت در اين انجمن پرداخت و پس از تشكيل خانه‌ی سينما نيز در صف فعالان صنف بازيگران قرار گرفت. وی در سال 1368 با فیلم سینمایى شب بیست و نهم (به كارگردانى حمید رخشانى) کار بازیگری سینما را شروع کرده. او یكى از فعالین كانون هنرمندان نیز بوده است.
فیلم‌شناسی
شب بیست و نهم (۱۳۶۸)؛ رعنا (مجموعه تلویزیونی/ داوود میرباقری- 1368)؛ پیک سحر (مجموعه تلویزیونی/ خسرو ملکان- ۱۳۶۹)؛ خواستگاری (مهدی فخیم‌زاده- ۱۳۶۸)؛ به خاطر همه چیز (رجب محمدین- ۱۳۶۹)؛ شتابزده (مهدی فخیم‌زاده- ۱۳۷۰)؛ دادستان (بزرگمهر رفیعا- ۱۳۷۰)؛ مجسمه (ابراهیم وحیدزاده- ۱۳۷۱)؛ طعمه (فرامرز صدیقی- ۱۳۷۱)؛ دو روی سکه (محمد متوسلانی- ۱۳۷۱)؛ پرواز را به خاطر بسپار (حمید رخشانی- ۱۳۷۱)؛ همسر (مهدی فخیم‌زاده- ۱۳۷۲)؛ من زمین را دوست دارم (ابوالحسن داوودی- ۱۳۷۲)؛ جای امن (مجتبی راعی- ۱۳۷۲)؛ می‌خواهم زنده بمانم (ایرج قادری- ۱۳۷۳)؛ مهریه‌ی بی‌بی (اصغر هاشمی- ۱۳۷۳)؛ بوی خوش زندگی (ابوالحسن داوودی-۱۳۷۳)؛ بهشت پنهان (کامران قدکچیان- ۱۳۷۳)؛ آخرین بندر (حسن هدایت- ۱۳۷۳)؛ بوی پیراهن یوسف (ابراهیم حاتمی‌کیا- ۱۳۷۴).