فردوس

در قرآن، واژه‌ای که به اتفاق مفسران به معنای باغ و بستان و باتوجه به آیۀ 107 کهف، اقامتگاه پاکان و نیکان است. این اصطلاح دوبار در قرآن آمده است (کهف، 107؛ مؤمنون، 11). اغلب محققان، فردوس را معرّب از پردیس فارسی و نهایتاً از ریشۀ اوستایی دانسته‌اند. نیز ← بهشت