فیروز، اسکندر
اسکندر فیروز (۱۳۰۵-۱۳۹۸ش)
| اسکندر فیروز | |
|---|---|
| زادروز |
1305ش |
| درگذشت | واشینگتن ۱۴ اسفند ۱۳۹۸ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | مهندسی ساختمان- دانشگاه ییل امریکا |
| شغل و تخصص اصلی | محیط زیستشناس و طبیعتشناس |
| سمت | بنیانگذار تشکیلات سازمان محیط زیست و نخستین رئیس این سازمان، رئیس سازمان شکاربانی و نظارت بر صید، نایبرئیس نخستین کنفرانس جهانی محیط زیست در استکهلم، عضو هیئتمدیرۀ اتحادیه جهانی حفاظت از محیط زیست و از 1354 تا 1356 نایبرئیس این اتحادیه و عضو هیئت امنای صندوق جهانی حیات وحش و طبیعت، دبیرکل مؤسسۀ گیاهشناسی ایران و موسس مؤسسۀ گیاهشناسی و باغ گیاهشناسی |
| آثار | حیات وحش ایران |
| گروه مقاله | زیستشناسی |
| جوایز و افتخارات | جایزۀ علم مهرگان (1380) |
محیط زیستشناس و طبیعتشناس ایرانی. از بازماندگان قاجار، فرزند محمدحسین فیروز و نوهٔ عبدالحسین میرزا فرمانفرما (نوهٔ عباس میرزا و پسر عموی ناصرالدین شاه قاجار) بود. او همچنین همسر ایران علاء و داماد حسین علاء نخستوزیر ایران و وزیر دربار دودمان پهلوی بود. در رشتۀ مهندسی ساختمان در دانشگاه ییل امریکا تحصیل کرد، اما بهسبب علاقه به طبیعت به کار در حوزۀ محیط زیست مشغول شد. او بنیانگذار تشکیلات سازمان محیط زیست و نخستین رئیس این سازمان در سالهای پیش از انقلاب بود. در ۱۳۴۶ش با تغییر نام کانون شکار به سازمان شکاربانی و نظارت بر صید، فیروز ریاست آن را برعهده گرفت و با تلاشهای او این سازمان در ۱۳۵۰ش به سازمان حفاظت از محیط زیست تغییر نام داد.
وی در ۱۳۵۱ش نایبرئیس نخستین کنفرانس جهانی محیط زیست در استکهلم بود. در سالهای ۱۳۵۲ـ ۱۳۵۴ به عضویت هیئت مدیرۀ اتحادیۀ جهانی حفاظت درآمد و از ۱۳۵۴ تا ۱۳۵۶ش نایبرئیس این اتحادیه و عضو هیئت امنای صندوق جهانی حیات وحش و طبیعت بود. اسکندر فیروز از ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۷ش دبیرکل مؤسسۀ گیاهشناسی ایران بود و تأسیس مؤسسۀ گیاهشناسی و باغ گیاهشناسی و همچنین طرح زیست محیطی پردیسان ازجمله فعالیتهای او بهشمار میرود.
او چندین کتاب و مقاله دربارۀ طبیعت و محیط زیست ایران نوشته است، که از آن میان حیات وحش ایران و مهرهداران درخور ذکر است. این کتاب در ۱۳۸۰ش نخستین جایزۀ علم مهرگان را از آن خود کرد.
اسکندر فیروز در تاریخ ۱۴ اسفند ۱۳۹۸ش (۴ مارس ۲۰۲۰م) در سن ۹۳ سالگی در واشینگتن دی سی، آمریکا درگذشت.