منوچهر فرید
منوچهر فرید (تهران 1316ش- )
| منوچهر فرید | |
|---|---|
| زادروز |
تهران 1316ش |
| محل زندگی | استرالیا |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانشکدۀ هنرهای دراماتیک |
| شغل و تخصص اصلی | بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون |
| آثار |
خشت و آينه (ابراهیم گلستان- ۱۳۴۴)؛ رگبار (بهرام بیضایی- ۱۳۵۱)؛ بلوچ (مسعود کیمیایی- ۱۳۵۱)؛ غريبه و مه (بهرام بیضایی- ۱۳۵۳)؛ كلاغ (بهرام بیضایی- ۱۳۵۶)؛ چريكه تارا (بهرام بیضایی- ۱۳۵۷) ميراث من جنون (مهدی فخیم‌زاده- ۱۳۶۰) |
| گروه مقاله | سینما |
بازیگر ایرانی تئاتر، سینما و تلویزیون. از بازیگران شاخص سینمای ایران است که با وجود فعالیت اندکش در سینما، در تعدادی از آثار مهم موج نوی سینمای ایران و خاصه فیلم‌های پیش از انقلاب بهرام بیضایی بازی‌های درخشانی دارد. در اداره هنرهای دراماتیک تحت نظر عبدالحسین نوشین و بعدتر رکن‌الدین خسروی به تحصیل و آموزش تئاتر پرداخت. وی که هم‌نسل بازیگرانی چون داوود رشیدی، علی نصیریان، پرویز فنی‌زاده، محمدعلی کشاورز، جمشید مشایخی و... است فعالیت هنری‌اش را در اواسط دهه‌ی 1330ش با تئاتر آغاز کرد. پس از یک دورۀ پرکار در تئاتر، در اولین اجرای نمایش مرده‌های بی کفن و دفن (حمید سمندریان- 1344) بازی‌اش مورد توجه و تحسین ابراهیم گلستان و فروغ فرخزاد قرار گرفت و بدین ترتیب برای بازی در فیلم خشت و آینه انتخاب شد. وی به علاوه‌ی این فیلم تا سال 1362 در 14 اثر سینمایی که عمدتا از آثار موج نوی سینمای ایران هستند و تعدادی سریال و نمایش تلویزیونی جلوی دوربین کارگردانانی چون بهرام بیضایی، مسعود کیمیایی، مهدی فخیم‌زاده، نادر ابراهیمی، پرویز صیاد، همایون شهنواز، داوود رشیدی، علی نصیریان و رکن‌الدین خسروی قرار گرفته است. آخرین فیلم سینمایی وی با عنوان میراث من جنون (به کارگردانی مهدی فخیم‌زاده) در سال 1360 ساخته شد و به نمایش درآمد. از بازی‌های چشم‌گیر وی و شاید مهم‌ترینشان می‌توان مردی غریب در چریکه‌ی تارا را ذکر کرد که در آن قهرمانی تاریخی را که به زمان حال آمده به خوبی و مهارت به نمایش گذاشته است. منوچهر فرید در سال 1358 ایران و هنر را برای همیشه ترک گفت و هم‌اکنون در کشور استرالیا زندگی می‌کند.
آثار سینمایی
- خشت و آينه (ابراهیم گلستان- ۱۳۴۴)
- تجاوز (حمید مصداقی- ۱۳۴۹)
- صمد و قاليچه حضرت سليمان (پرویز صیاد- ۱۳۵۰)
- رگبار (بهرام بیضایی- ۱۳۵۱)
- بلوچ (مسعود کیمیایی- ۱۳۵۱)
- غريبه و مه (بهرام بیضایی- ۱۳۵۳)
- صدای صحرا (نادر ابراهیمی- ۱۳۵۴)
- ميراث (عبدالله غیابی- ۱۳۵۵)
- شير خفته (محمود کوشان- ۱۳۵۵)
- كلاغ (بهرام بیضایی- ۱۳۵۶)
- زن و زمين (پرویز نوری- ۱۳۵۷)
- چريكه تارا (بهرام بیضایی- ۱۳۵۷)
- پرواز در قفس (حبیب‌الله کاوش- ۱۳۵۷)
- ميراث من جنون (مهدی فخیم‌زاده- ۱۳۶۰)
برخی از نمایش‌های تلویزیونی
- اسب سفید (رکن‌الدین خسروی- 1341)
- دریا روندگان (رکن الدین خسروی- 1341)
- آتشکده (علی نصیریان- 1341)
- کلبه‌ای در جنگل (رکن‌الدین خسروی- 1344)
- عروسک‌ها (بهرام بیضایی- 1346)
مجموعه‌های تلویزیونی
- دلیران تنگستان (همایون شهنواز/ 1350- 1352)
- هزار و یک شب (پرویز نوری- 1353)
- آتش بدون دود (نادر ابراهیمی- 1354)