مهرداد ایروانیان
مهرداد ایروانیان (شیراز 1336ش- )
| مهرداد ایروانیان | |
|---|---|
| زادروز |
شیراز 1336ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | معماری- دانشگاه یو اس ال آمریکا |
| شغل و تخصص اصلی | معمار و طراح فضای شهرساز |
| آثار | دروازه قرآن (شیراز) |
| گروه مقاله | معماری |
| جوایز و افتخارات | برنده‌ی جایزه‌ی اول مسابقه‌ی معماری با سنگ، در بخش طراحی شهری- جشنواره‌ی ماریل ایتالیا (بخش کشورهای شمال آفریقا و خاور میانه- 1381) |
معمار و متخصص ایرانی طراحی شهری. او پس از گذراندن دوره‌های ابتدایی و متوسطه، تحصیلات معماری خود را در دانشگاه یو اس ال[۱] لوییزیانا[۲] در امریکا به پایان رساند و پس از بازگشت به ایران از سال ۱۳۷۰ تاکنون، در دفتر شخصی‌اش در شیراز، به کار طراحی و اجرای پروژه‌های مختلف معماری، طراحی شهری و منظره‌نگاری در شیراز و شهرستان‌های اطراف مشغول بوده و در دانشگاه آزاد شیراز نیز تدریس می‌کند.
ایروانیان کار خود را در سال‌های آخر دهه‌ی 1370 با برگزاری تعدادی نمایشگاه معماری، که اولین آن‌ها دروازه‌ها نام داشت، شروع کرد. در سال ۱۳۸۱ در جشنواره‌ی ماریل ایتالیا (بخش کشورهای شمال آفریقا و خاور میانه) با اثر دروازه قرآن شیراز شرکت کرد و برنده‌ی جایزه‌ی اول مسابقه‌ی معماری با سنگ، در بخش طراحی شهری شد. از مهم‌ترین پروژه‌ها و کارهای اجرایی او به این موارد می‌توان اشاره کرد: بولوار چمران (باغ بلند) در شیراز (زمان تکمیل: ۱۳۷۰)؛ پارک خواجو در شیراز (زمان تکمیل: ۱۳۷۲)؛ ساختمان شرکت گاز در شیراز (زمان تکمیل: ۱۳۷۳)؛ باغ صفا در شیراز (زمان تکمیل: ۱۳۷۴)؛ دروازه قرآن و خانه‌ی شماره‌ی ۳ در شیراز (زمان تکمیل: ۱۳۷۹)؛ پارک صدرا در شیراز (زمان تکمیل: ۱۳۸۰) به علاوه‌ی طراحی و ساخت تعداد زیادی منازل مسکونی در سال‌های ۱۳۷۴ تا ۱۳۸۶.
ایروانیان معماری روایت‌گر است و این روایت‌گری او از حدود برنامه‌های کلیشه‌ای معماران پست‌مدرن فراتر می‌رود. روابط حجمی در کارهای او از هر نوع ارتباط ترکیبی به شدت می‌گریزند. در همه‌ی پروژه‌های طراحی شهری او علاوه بر مفاهیم و تکنیک‌های طراحی، استفاده‌ی به‌جا و متهورانه از مواد و مصالح، جایگاه ویژه‌ای را به خود اختصاص داده است. از مهم‌ترین مصالح به کارگرفته شده، بتنی است که به صورت عنصری آزاد و به شکل تندیس‌گونه توسط خود او اجرا شده.
منابع: