مونته کاسینو
مونتِه کاسّینو (Monte Cassino)
دِیری بندیکتی[۱] بر فراز تپهای بههمین نام مشرف به شهر کاسینو در شمال غربی ناپل. در ۵۲۹م بندیکتوس قدیس[۲] آن را در محل معبدی آپولونی[۳] تأسیس کرد و مقر فرقۀ بندیکتی شد و قرنهای متمادی مهمترین صومعۀ اروپایی غربی بود. در ۵۹۰م لومباردها[۴]، در ۸۸۴م مسلمانان، و در ۱۳۴۹م زلزله آن را ویران کرد و هر بار از نو ساخته شد. ساختمان کنونی آن سبک قرنهای ۱۶ و ۱۷ را دارد. در قرون ۱۱ و ۱۲م مرکزی علمی بود و بهویژه طب در آن رونق داشت. مدرسۀ طب مشهور سالرنو[۵] را راهبان مونته کاسینو پی افکندند. از ۱۸۶۶ که رهبانیت در ایتالیا برافتاد، مونته کاسینو یادمانی ملی شد. در جنگ جهانی دوم، از آنجا که پایگاه آلمانها بهشمار میرفت، از طرف متفقین بمباران شد و سخت آسیب دید (۱۹۴۴)، اما پس از جنگ بازسازیاش کردند.