ناپل
| ناپل | |
|---|---|
| کشور | ایتالیا |
| نام لاتین | Naples |
| جمعیت | 991,700 نفر |
| موقعیت | ساحل دریای تیرنه |
| تولیدات و صنایع مهم | کشتی‌سازی، فرآوری مواد غذایی، خودروسازی، نساجی و تولید کاغذ |
| برخی بناهای مهم | سالن اپرای سان کارلو، موزۀ ملی باستان‌شناسی |
ناپْل (Naples)
(به ایتالیایی: ناپولی؛ به یونانی: نئاپولیس[۱]) بندر صنعتی و مرکز ناحیۀ کامپانیا[۲]، در ایتالیا، بر ساحل دریای تیرنه[۳]، با ۹۹۱,۷۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۳). کارخانه‌های کشتی‌سازی، فرآوری مواد غذایی، خودروسازی، نساجی، و تولید کاغذ دارد. در جنوب آن جزیرۀ کوچک کاپری[۴] و پشت آن کوه وزوو[۵] قرار دارد، که ویرانه‌های پومپئی[۶] در دامنۀ آن واقع شده است. ناپل سومین شهر بزرگ ایتالیا و پس از جنووا[۷]، دومین بندر بزرگ آن به‌شمار می‌رود. بناهای تاریخی آن عبارت‌اند از سالن اپرای سان کارلو[۸]، از قرن۱۸، چند قلعۀ سلطنتی، و موزۀ ملی باستان‌شناسی با مجموعۀ بزرگی از آثار هنری هرکولانوم و پومپئی. مهاجران یونانی در قرن ۶پم، حدود ۱۶کیلومتری غرب ناپل کنونی ساکن شدند و آن را نئاپولیس نامیدند. در ۳۲۶پم رومی‌ها آن را تصرف کردند. استحکامات نئاپولیس در ۲۸۰پم، در برابر پورهوس[۹] و سپس در برابر هانیبال[۱۰] مقاومت کرد. سولا[۱۱] در ۸۲پم آن را غارت کرد، اما خیلی زود ترقی آن با فرهنگ و نهادهای یونانی در امپراتوری روم از سر گرفته شد. پس از سقوط امپراتوری روم غربی در قرن ۵م، ناپل تحت نفوذ گوت‌ها[۱۲] قرار گرفت، اما در ۵۳۶م به تصرف امپراتوری بیزانس[۱۳] درآمد. در۱۱۴۰م، بخشی از کشور پادشاهی سیسیل‌های دوگانه[۱۴] و در ۱۲۸۲ پایتخت مملکت ناپل بود. پس از وحدت ایتالیا و لغو تعرفه‌هایی که قبلاً از صنایع شهر حمایت می‌کرد، ناپل از لحاظ اقتصادی از شمال عقب ماند. بمباران کارخانه‌ها و خانه‌های ناپل در جنگ جهانی دوم به فقر و رکود ناشی از بحران ۱۹۴۵ دامن زد. با کمک دولت کارخانه‌های خودروسازی، صنایع هوا‌ـ‌فضا، بلبرینگ‌سازی، و لاستیک‌سازی ایجاد شد و تولید پنبه، کنف، کاغذ، مواد غذایی، ظروف شیشه‌ای، و مواد شیمیایی و پالایش نفت در ناپل ازسر گرفته شد. با وجود این، درآمد سرانۀ آن همچنان پایین است و بسیاری از شهروندان آن در محله‌های فقیرنشین و زاغه‌ها زندگی می‌کنند.