مونستر
مونْسْتِر (Munster)
| مونستر | |
|---|---|
| کشور | آلمان |
| نام فارسی | مونْسْتِر |
| نام لاتین | Munster |
| جمعیت | ۳۲۲,۹۰۰ نفر (۲۰۲۳) |
| موقعیت | شمال غربی آلمان، ۱۰۰کیلومتری شمال شرقی دوسلدورف |
| ارتفاع از سطح دریا | ۶۰ متر |
| تولیدات و صنایع مهم | صنایع تولید سیم، سیمان، مواد شیمیایی، و فولاد و آبجوسازی |
| برخی بناهای مهم | ساختمان شهرداری از قرن ۱۵م، دانشگاه مونستر (تأسیس ۱۷۷۳)؛ کلیسای جامع (قرون ۱۲ و ۱۳م)؛ کلیسای بانوی ما از قرن ۱۴م؛ محراب قرن ۱۳م شهسواران یوحنای قدیس؛ و کاخ اسقفی باروک (که اکنون دانشگاه است.) |
| استان یا ایالت | نورد راین ـ وستفالن |
| مساحت | ۳۰۲,۸۹ کیلومتر مربع |
شهری صنعتی در نورد راین ـ وستفالن[۱]، در شمال غربی آلمان[۲]، به فاصلۀ ۱۰۰کیلومتری شمال شرقی دوسلدورف[۳] و کنار آبراه دورتموند ـ اِمس[۴]، با ۳۲۲,۹۰۰ نفر جمعیت (۲۰۲۳) و ۳۰۲,۸۹ کیلومتر مربع مساحت. در ارتفاع ۶۰ متری از سطح دریا واقع شده است. صنایع تولید سیم، سیمان، مواد شیمیایی، و فولاد و آبجوسازی دارد. قبلاً مرکز وستفالی[۵] بود. پیمان وستفالی[۶]، که به جنگ سی‌ساله[۷] پایان داد، هم‌زمان در ۱۶۴۸ در این شهر و اوسنابروک[۸] امضا شد. دانشگاه مونستر در ۱۷۷۳ تأسیس شد. بناهای قدیمی آن، از‌جمله کلیسای جامع و ساختمان شهرداری از قرن ۱۵م، در جنگ جهانی دوم[۹] به‌شدت آسیب دیدند. مونستر در قرن ۹م اسقف‌نشین شد و شاهزاده ـ اسقف‌های آن تا ۱۸۰۳ بر این سرزمین پهناور حکومت کردند. موقعیت مونستر بر سر راه‌های قدیمی تجاری، آن را به عضو برجسته و مهم اتحادیۀ هانسایی[۱۰] تبدیل کرد. در ۱۸۱۴ ضمیمۀ پروس[۱۱] و ۱۸۱۶ مرکز وستفالی شد. این شهر در جنگ جهانی دوم خسارت شدیدی دید. برخی از بناهای قدیمی بر‌‌جا مانده در مونستر عبارت‌اند از کلیسای جامع (قرون ۱۲ و ۱۳م)، با تندیس‌های زیبای رومانسک و گوتیک؛ کلیسای بانوی ما[۱۲] از قرن ۱۴ با برج زیبای گوتیک؛ محراب قرن ۱۳م شهسواران یوحنای قدیس[۱۳]؛ و کاخ اسقفی باروک، که اکنون دانشگاه است.