مینوی

(به معنی‌ روحانی‌، معنوی‌ و ایزدی)‌، جهان‌ پیش‌ از آفرینش‌ و جهان‌ استومند (مادی) در آیین زردشتی. جهان مینوی، در باور زردشتیان، جسمیت مادی ندارد.