نانکارو، کانلن
نانکارو، کانلن (1912-1997) Nanccarrow, Conlon
| كانلن نانكارو Conlon Nancarrow | |
|---|---|
| زادروز |
1912م |
| درگذشت | 1997م |
| ملیت | امریکایی |
| تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل در کالج ـ كنسرواتوار سینسیناتی (1929ـ1932) و بوستون |
| شغل و تخصص اصلی | آهنگساز |
| آثار | مجلسی و تکنوازی بلوز و پرلود برای پیانو (1935)، توكاتا برای ویولون و پیانو (1935)، سِپتت (1940)، سوناتینا برای پیانو (1940)، تریو برای كلارینت، فاگوت، و پیانو (1943)، سوییت برای اركستر (1943) و سه كوآرتت زهی |
| گروه مقاله | موسیقی |
آهنگساز امریکایی. او با استفاده از یک پیانوی خودنواز به‌شکل سینتی‌سایزر، که رُل‌های آن با دست پانچ میشد، به تجربه با ترکیب‌هایی از ریتم و سرعت، برگرفته از ریاضیات، پرداخت و این تجربه‌ها را در 37 اتود برای پیانوی خودنواز (1950-1968) ارائه داد، آثاری با تداومی خلسه‌آور که تحسین و ستایش نسل جوان آهنگسازان مینیمالیست را برانگیختند. او در کالج ـ کنسرواتوار سینسیناتی (1929ـ1932) و بعد زیرنظر اسلومینسکی و سِشنز در بوستون تحصیل کرد. پس از شرکت در جنگ داخلی اسپانیا در سال‌های 1940ـ1981 در مکزیک اقامت گزید. مشخصۀ برجستۀ موسیقی او سوراخ‌هایی است که روی رُل‌های پیانوی خودنواز ایجاد می‌کند، هرچند این آثار با وسایل دیگری نیز نواخته شده‌اند، مثل کوآرتت زهی شمارۀ 3 که نخستین بار در 1988 توسط گروه کوآرتت آردیتّی به‌اجرا درآمد. از جمله آثار اوست: مجلسی و تکنوازی بلوز و پرلود برای پیانو (1935)، توکاتا برای ویولن و پیانو (1935)، سِپتت (1940)، سوناتینا برای پیانو (1940)، تریو برای کلارینت، فاگوت، و پیانو (1943)، سوییت برای ارکستر (1943) و سه کوآرتت زهی.