نیمتسویچ، یولیان اورسین (۱۷۵۷ـ۱۸۴۱)
نیمتسویچ، یولیان اورسین (۱۷۵۷ـ۱۸۴۱)(Niemcewicz, Julian Ursyn)
| یولیان اورسین نیمتسویچ Niemcewicz, Julian Ursyn | |
|---|---|
| زادروز |
1757م |
| درگذشت | 1841م |
| ملیت | لهستانی |
| شغل و تخصص اصلی | نمایشنامهنویس، نویسنده و شاعر |
| شغل و تخصص های دیگر | مترجم |
| آثار | بازگشت نماینده، ترانه‌های تاریخی |
| گروه مقاله | ادبیات غرب |
نمایشنامهنویس، شاعر، رمان‌نویس، و مترجم لهستانی. در آثارش، که ملهم از وطن‌دوستی و علاقه به اصلاحات اجتماعی و حکومتی است، به بررسی رویدادهای سیاسی زمان خود می‌پردازد. نیمتسویچ در ۱۷۸۸ به نمایندگی پارلمان لهستان برگزیده شد. در ۱۷۹۰ نمایش‌نامۀ کمدی سیاسی بازگشت نماینده[۱] را نوشت. پس از قیام ناموفق ۱۹۷۴، دستگیر و دو سال در سن‌پترزبورگ[۲] زندانی شد. در زندان آثار نویسندگانی نظیر جان درایدن[۳]، جان میلتون[۴]، و اَلگزاندر پوپ[۵] را ترجمه کرد. پس از آزادی راهی انگلستان شد و سپس به ایالات متحد رفت و تا ۱۸۰۷، که به لهستان بازگشت، در آن‌جا ماند. تا ۱۸۳۱ همّ خود را صرف آثار ادبی کرد. ازجمله آثارش عبارت‌اند از ترانه‌های تاریخی[۶] (۱۸۱۶)، که مجموعه‌ای از ترانه‌های ساده و پرطرفدار است، و لیبه و سیورا[۷] (۱۸۲۱)، نخستین رمان لهستانی دربارۀ «مسئلۀ یهودیان». نخستین رمان تاریخی لهستان، یان آو تنچین[۸] (۳ جلد، ۱۸۲۵) را با الهام از سِر والتر اسکات[۹] نوشت. سال‌های آخر عمرش نیز در مبارزه برای آزادی لهستان گذشت. خاطرات وی در ۱۸۴۸ منتشر شد.