هدایت، رضاقلی (تهران ۱۲۵۰ـ همان جا ۱۳۲۴ش)
هِدایت، رضاقلی (تهران ۱۲۵۰ـ همان‌جا ۱۳۲۴ش)
(معروف به نیّرالملک) مترجم و دولتمرد ایرانی. فرزند جعفرقلی خان هدایت بود. در ۱۲۷۳ش دورۀ مدرسۀ دارالفنون را به‌پایان رساند و به درجۀ سرتیپ سوم نایل آمد. سال بعد به مترجمی دارالفنون برگزیده شد و ناصرالدین‌شاه طی فرمانی نیابت دارالفنون را به او سپرد. چندی بعد رئیس دارالفنون شد و در ۱۲۷۸ش به دستور مظفرالدین‌شاه به درجۀ سرتیپ اول ارتقا یافت. در ۱۲۹۰ش طبق فرمان احمدشاه به معاونت وزارت معارف و اوقاف و صنایع مستظرفه و فواید عامه منصوب و تا ۱۲۹۸ش در این سمت باقی بود. در ۱۲۹۴ش پس از مرگ پدرش به ارث و استحقاق به نیرالملک ملقب شد و در کابینۀ سید ضیاء‌الدین طباطبایی وزیر معارف و اوقاف و صنایع مستظرفه بود. زمانی که داور مأمور تجدید سازمان عدلیه شد، در ریاست شعبۀ دوم دیوان عالی تمیز، کفیل دیوان عالی تمیز، و ریاست دیوان عالی کشور به او محول شد. عضو افتخاری فرهنگستان فرانسه بود. ترجمۀ کتاب پرورش روح و جسم و اخلاق از اوست.