هومل، یوهان (۱۷۷۸ـ۱۸۳۷)

هومل، یوهان (۱۷۷۸ـ۱۸۳۷)

یوهان هومل Johann Hummel
زادروز	۱۷۷۸م
درگذشت	۱۸۳۷م
ملیت	اتریشی
تحصیلات و محل تحصیل	زیرنظر یوهان آلبرشتس‌برگر، هایدن، آنتونیو سالیری، آهنگ‌سازی
شغل و تخصص اصلی	نوازنده پیانو و آهنگ‌ساز
آثار	صحنه‌ای اپراهای بازگشت امپراتور (۱۸۱۴) و ماتیلده فون گوییزه (۱۸۱۰)؛ باله‌های هلن و پاریس (۱۸۰۷)، نقاشی زنده‌شده، سافو؛ پانتومیم حلقۀ سحرآمیز (۱۸۱۱)؛ موسیقی صحنه‌ای برای نمایش‌نامۀ نیای مادری اثر گریلپارتسِر
گروه مقاله	موسیقی
خویشاوندان سرشناس	یوزف هومل (پدر)، الیزابت روکل (همسر)

(Hummel, Johann)

یوهان هومل

پیانونواز و آهنگ‌ساز اتریشی. در ادامۀ راه موتسارت (استاد خود)، ملودی‌هایی زیبا و جذاب هرچند به‌نوعی بیش‌ازحد متقارن و «قالبی» پدید آورد. به محافظه‌کاری شهرت داشت. علاوه‌بر آثار مخصوص ساز کلاویه‌دار، مشتمل بر هفت کنسرتو، آثار کُرال و مجلسی و اپراهایی نیز ساخت. هومِل موسیقی را ابتدا از پدرش، یوزف هومل رهبر ارکستر، تعلیم گرفت که در ۱۷۸۵ در مقام رهبر ارکستر تئاتِر آوف دِر ویدِن به وین آمده بود. در آن هنگام یوهان دیگر یک پیانونواز درخشان شده بود و موتسارت دو سال به او تعلیم داد. در لندن از موتسیو کلمنتی درس‌های بیشتری فراگرفت و تا ۱۷۹۲ در آن شهر ماندگار شد. در ۱۷۹۳ به وین بازگشت و زیرنظر یوهان آلبرشتس‌برگر، هایدن، و آنتونیو سالیِری به تحصیل آهنگ‌سازی پرداخت. در ۱۸۰۳ از روسیه دیدن کرد و از ۱۸۰۴ تا ۱۸۱۱ سرپرست موسیقی دربار شاهزاده استرهازی بود. از ۱۸۱۶ تا ۱۸۱۹ مقام مشابهی در دربار وورتمبرگ در اشتوتگارت داشت و از ۱۸۱۹ تا ۱۸۲۲ را نیز در دربار وایمار گذراند و از ۱۸۳۳ تا پایان عمر در این دربار ماند؛ در این میان برای اجرای کنسرت به گشت‌های هنری گسترده‌ای نیز می‌رفت و اوقات زیادی را در لندن می‌گذراند. هومل از دوستان بتهوون بود و سه سونات پیانوی آخر شوبرت در اصل به او تقدیم شد. همسرش، الیزابت روکل (۱۷۹۳ـ۱۸۸۳) خواننده بود. ازجمله آثار اوست: صحنه‌ای اپراهای بازگشت امپراتور (۱۸۱۴) و ماتیلده فون گوییزه (۱۸۱۰)؛ باله‌های هلن و پاریس (۱۸۰۷)، نقاشی زنده‌شده، سافو؛ پانتومیم حلقۀ سحرآمیز (۱۸۱۱)؛ موسیقی صحنه‌ای برای نمایش‌نامۀ نیای مادری اثر گریلپارتسِر.

 

---