والتون، ویلیام ترنر (۱۹۰۲ـ۱۹۸۳)

والتون، ویلیام تِرنر (۱۹۰۲ـ۱۹۸۳)(Walton, William Turner)

ویلیام تِرنر والتون William Turner Walton
زادروز	۱۹۰۲م
درگذشت	۱۹۸۳م
ملیت	انگلیسی
تحصیلات و محل تحصیل	کلیسای جامع کرایست در آکسفورد
شغل و تخصص اصلی	آهنگ‌ساز
آثار	نما (۱۹۲۳)، اوراتوریوی ضیافت بِلشَصَّر (۱۹۳۱)، و واریاسیون‌هایی برمبنای تِمی از هیندمیت (۱۹۶۳) صحنه‌ای اپرای خرس (از روی چخوف، ۱۹۶۷)؛ موسیقی فیلم‌های هرطور که بخواهید، هنری پنجم و هَملِت (اثر شکسپیر)، اولینِ انگشت‌شمارها (شامل پرلود و فوگ آتشبار)
گروه مقاله	موسیقی

ویلیام ترنر والتون

آهنگ‌ساز انگلیسی. از‌جمله آثار اوست: نما (۱۹۲۳)، سلسله‌ای از قطعه‌های سازی که برای اجرا همراه با دکلمۀ اشعار سوررئالیستی ادیت سیتول طراحی شده‌اند؛ اوراتوریوی ضیافت بِلشَصَّر (۱۹۳۱)، و واریاسیون‌هایی برمبنای تِمی از هیندمیت (۱۹۶۳). والتون در کودکی استعداد زیادی از خود نشان‌داد و به کلیسای جامع کرایست در آکسفورد فرستاده شد تا جزو گروه کُر آن‌جا باشد، و بعدها از مدرسۀ این کلیسا دیپلم گرفت. هیو آلن (۱۸۶۹ـ۱۹۴۶)، ارگ‌نواز، درس‌هایی دربارۀ آهنگ‌سازی به او داد. در ۱۹۲۳ نخستین برنامۀ خود را در جشنوارۀ انجمن بین‌المللی موسیقی معاصر، سالزبورگ، اجرا کرد و کوآرتت زهی اول تند و تیز او نیز در همین شهر به‌اجرا درآمد. نخستین اثر موفقیت‌آمیز والتون، کنسرتوی ویولای ۱۹۲۹، با تکنوازی هیندمیت اجرا شد و دو سال بعد نیز کانتات خشونت‌بار ضیافت بِلشَصَّر شاهد نخستین اجرای خود در لیدز بود. در ۱۹۳۴ سمفونی والتون در سی‌بمل مینور پیش از تکمیل در لندن به‌اجرا درآمد (قسمت فیناله سال بعد اضافه شد). در این اثر نیز، مثل کنسرتوی ویولا و سمفونی اول، تأثیرهای قارۀ اروپا، مانند استراوینسکی، پولانک، و پروکوفیف مشخص است. جریان اندیشمندانه‌تر و نیمه‌رُمانتیکی نیز در آثار پس از جنگ او دیده می‌شود، که با اپرای ترویلوس و کرِسیدا (۱۹۴۸ـ۱۹۵۴) آغاز شد و با کنسرتوی ویولن‌سل برای پیاتیگورسکی ادامه یافت. از‌جمله آثار اوست: صحنه‌ای اپرای خرس (از روی چخوف، ۱۹۶۷)؛ موسیقی فیلم‌های هرطور که بخواهید، هنری پنجم و هَملِت (اثر شکسپیر)، اولینِ انگشت‌شمارها (شامل پرلود و فوگ آتشبار). آوازی ترانه‌ای برای میز (غذای) لرد مِیور برای سوپرانو و ارکستر یا پیانو (۱۹۶۲). ارکستری اوورتورهای دماغۀ پورتسموت (از روی طراحی رولندسون) و اسکاپینو، مارش‌های تاج‌گذاری تاج امپراتوری و گوی و عصای پادشاهی (۱۹۳۷ و ۱۹۵۳)، بداهه‌پردازی‌هایی برمبنای یک امپرومپتو از بِنجامین بریتن (۱۹۶۹).

 

---