والنتین وایگل

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

والنتین وایگل[۱](1533-1588)

عارف آلمانی و کشیش لوتری. او در گروسنهاین[۲] به دنیا آمد. او کشیش لوتری متأثر از آرا و عقاید سباستین فرانک[۳]، پاراسلسوس[۴] و فرقه محبان خدا[۵] بود. وایگل میان معرفت غیر اصیل و اصیل [۶]فرق می نهاد و اولی را مبتی بر ادراک حسی [۷]و دومی را مبتنی بر تأمل باطنی[۸] می دانست که موجب معرفت به خود، عالم و خداوند می‌شود. معرفت اصیل مستلزم اشراق[۹] عرفانی و تصرف خداوند در نفس انسان است. او برخی از آثار خود را به آلمانی و برخی دیگر را به لاتین تألیف کرده است .

آثار اصلی او، دو رساله سودمند[۱۰] (1570)، کتاب کوچک حیات بهجت‌آمیز[۱۱] (1571)، دفاعیه[۱۲] (1572)، تفسیر مبانی ایمان[۱۳] (1576)، در باب حیات مسیح [۱۴](1578) و گفتگو در باب مسیحیت[۱۵] (1584) است.

منابع:

1-ریس، ویلیام، فرهنگ فلسفه،1399، ترجمه، اعوانی، غلامرضا و دیگران ، چاپ اول، تهران، انتشارات موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران.

  1. Weigl, Valentin
  2. Grossenhain
  3. Sebastian Frank
  4. Paracelsus
  5. Friends of God
  6. authentic
  7. sense-preception
  8. internal reflection
  9. illumination
  10. The Two Useful Treatise
  11. The Little Book of Beatific Life
  12. Apology
  13. The Basic Commentary On Faith
  14. On THE Life of Christ
  15. Dialogue on Christianity