ولادیمیر، شهر
وِلادیمیر، شهر (Vladimir)
| ولادیمیر، شهر | |
|---|---|
| کشور | روسیه |
| نام فارسی | ولادیمیر |
| نام لاتین | Vladimir |
| جمعیت | ۳۵۲،۶۸۱ نفر (۲۰۱۵) |
| موقعیت | در غرب فدراسیون روسیه، کنار رود کلیازما، در ۱۹۰کیلومتری شرق مسکو |
| تولیدات و صنایع مهم | تولید تراکتور، قطعات خودرو، و مواد شیمیایی |
| برخی بناهای مهم | گولدن گیت یا دروازه زرین (۱۱۵۸ـ۱۱۶۴م)، دروازه‌ای از سنگ سپید با کلیسایی برفراز آن؛ کلیساهای جامع معراج مریم عذرا (۱۱۵۸ـ۱۱۶۴م)، و سن دِمتریوس (۱۱۹۳ـ۱۱۹۷م) |
| استان یا ایالت | ولادیمیر |
| مساحت | ۱۲۴٫۶ کیلومتر مربع |
شهر تاریخی و مرکز استان (ناحیه) ولادیمیر، در غرب فدراسیون روسیه[۱]، کنار رود کلیازما[۲]، در ۱۹۰کیلومتری شرق مسکو. جمعیت آن ۳۵۲،۶۸۱ نفر (۲۰۱۵) است و ۱۲۴٫۶ کیلومتر مربع مساحت دارد. شهرت این شهر برای بناهای آن است، که مهم‌ترین آن‌ها عبارت‌اند از گولدن گیت[۳] یا دروازه زرین (۱۱۵۸ـ۱۱۶۴م)، دروازه‌ای از سنگ سپید با کلیسایی برفراز آن؛ کلیساهای جامع معراج مریم عذرا (۱۱۵۸ـ۱۱۶۴م)، و سن دِمتریوس (۱۱۹۳ـ۱۱۹۷م). ولادیمیر شهر تولیدی است، که تراکتور، قطعات خودرو، و مواد شیمیایی تولید می‌کند و مرکز منطقۀ وسیع کشاورزی است. این شهر را ولادیمیر مونوماخ[۴] از کیِف[۵] در ۱۱۰۸م بنا کرد. از ۱۱۵۷ تا ۱۲۳۸م، پایتخت امیر‌نشین ولادیمیرـ‌سوزدال[۶] بود، که مهاجمان تاتار آن را ویران کردند. از ۱۲۹۹ تا ۱۳۲۶م مقر کلیسای ارتدوکس روسیه[۷] بود. دوک بزرگ مسکووی[۸] در ۱۳۶۴م آن را تصرف کرد. در ۱۷۷۸ به‌منزلۀ مرکز ایالت انتخاب شد، اما در همان سال آتش‌سوزی مهیبی در آن رخ داد. توسعۀ صنعتی شهر از دهۀ ۱۹۳۰ آغاز شد. «ولادیمیرکا[۹]»، جاده‌ای که زندانیان سیاسی برای رفتن به تبعید در سیبری از آن می‌گذشتند، از ولادیمیر می‌گذشت.