ابوالحسن خان بیگلربیگی محلاتی: تفاوت میان نسخه‌ها

رئیس طایفۀ اسماعیلیه و فرمانروای كرمان در دوران زنديه. او نيای اعلای آقاخان ها بود. بعد از فوت سيد حسن بيگ كه در روزگار افشاريان، زعامت اسماعيليان را بر عهده داشت، به فاصلۀ یک نفر، ابوالحسن خان پيشوای اسماعيليان شد. پيشوايان اين طايفه، قبل از زعامت سيد حسن بيگ، اقامتگاه خود را از انجدان قم و محلات به شهر بابک كرمان منتقل کرده بودند و وقتی نوبت به ابوالحسن خان رسيد، او ضمن حفظ شهر بابک به عنوان پايگاه اصلی اسماعيليان، به كرمان رفت. او به علت مال و مكنت و بخشش بسيار، مورد احترام مردم كرمان قرار گرفت و مردم از او اطاعت و تمکین می کردند. و از آن پس، ميرزا حسين خان حاكم كرمان نيز حكومت برخی از توابع آن ديار را به وی واگذار کرد. از او به عنوان بيگلربيگی حكمران ياد می شد و او عملاً حكومت كرمان و توابع آن را در دست گرفت.  

دوران حكومت او همزمان بود با دوران آشوب و هرج و مرج به سبب جنگ های افشاريان، زنديان و قاجاريان در ايران. در 1205ق، هنگامی که لطفعلی خان از شیراز عازم کرمان شد تا آن شهر را تسخیر کند، ابوالحسن خان مانع ورودش به شهر  و تصرف آن جا شد. در نهایت، لطفعلی خان از تصرف کرمان منصرف شد و به شیراز بازگشت. و پس از فوت ابوالحسن خان (1207ق)، لطفعلی خان جسارت پیدا کرد و در 1208ق کرمان را به تصرف خود درآورد.