نولده، امیل (۱۸۶۷ـ۱۹۵۶): تفاوت میان نسخه‌ها

(نام اصلی‌: امیل هانزن<ref>Emil Hansen

</ref>) نقاش و گرافیست اکسپرسیونیست<ref>expressionist

</ref> آلمانی. در پاریس و داخائو<ref> Dachau </ref> هنر آموخت، و به [[گروه پل]]<ref>die Brücke </ref> پیوست (۱۹۰۶ـ۱۹۰۷). در ۱۹۱۳ به پولینزی<ref>Polynesia </ref> سفر کرد، و سپس در شمال شرقی آلمان انزوا گزید. آثارش عبارت‌اند از نقاشی مضامین کتاب مقدس با رنگ‌های بسیار تند، نقش اشیا، و اتودهایی از مناظر طبیعی زادگاهش در منطقۀ مرزی آلمان و دانمارک<ref>German-Danish </ref>. آبرنگ‌هایی نفیس و ماهرانه و چاپنقش تیزابی<ref>etching </ref>، ازجمله ''خودنگاره''<ref>''Self-Portrait''</ref> (۱۹۰۸، موزۀ هنرهای معاصر تهران<ref> Tehran Museum of Contemporary Art </ref>) نیز پدید آورد. سرهای نقاب‌گونه را با پیچ‌و‌تاب‌های قلم، و رنگ‌های خام و تند تصویر می‌کرد تا در مخاطب تکان بصری و عاطفی ایجاد کند. در ابتدا از [[ون گوگ، ونسان (۱۸۵۳ـ۱۸۹۰)|ون‌‌گوگ]]<ref>van Gogh</ref>، [[مونش، ادوارد (۱۸۶۳ـ۱۹۴۴)|ادوارد مونش]]<ref> Edvard Munch </ref> و [[انسور، جیمز (۱۸۶۰ـ۱۹۴۹)|جیمز اِنسور]]<ref>James Ensor </ref> متأثر بود. شیوۀ او در طول زندگی هنری‌اش چندان تغییر نکرد، و بیشتر بر منظره‌پردازی و صحنه‌های درون‌خانه‌ایِ همراه با پیکر انسان تمرکز داشت. در ۱۹۴۱ از سوی نازی‌ها در فهرست هنرمندان فاسد<ref>degenerate artists</ref> جای گرفت و از نقاشی‌کردن منع شد.

&nbsp;