میرزا اسماعیل ممقانی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
میرزا اسماعیل (اسمعیل) ممقانی ( - 1317ق) | میرزا اسماعیل (اسمعیل) ممقانی ( - 1317ق) | ||
(مشهور به | (مشهور به حجةالاسلام) فقیه، محدث، ادیب و شاعر، پسر سوم حجةالاسلام کبیر، آخوند [[ملا محمد ممقانی]] (متوفی 1269ق). میرزا اسماعیل در تبریز متولد شد. تحصیلات ابتدایی را نزد علمای تبریز گذراند. سپس برای تکمیل آن‌ها و اخذ اجازۀ اجتهاد به بین‌النهرین (عراق) رفت و پس از نائل شدن به درجه اجتهاد، به تبریز بازگشت. پس از فوت برادر بزرگترش، حجةالاسلام [[نیر تبریزی، محمدتقی (تبریز ۱۲۴۷ـ همان جا ۱۳۱۲ق)|میرزا محمد تقی]] متخلص به نیر، در 1312ق در تبریز از مراجع بزرگ [[شیخیه]] شد. | ||
او از شاگردان ارشد مرحوم آخوند [[میرزا محمدباقر اسکویی]] بود و در سامرا نیز در خدمت مرحوم میرزا حسن شیرازی بود و از هر دو هم اجازه اجتهاد داشت. او در ردیف فقهای عظیم‌الشأن به شمار می‌رفت و مردی زاهد، متقی و گوشه‌گیر بود. (همچون اکثر پیشوایان شیخیه که عمدتا مال و املاک چندانی از خود نداشتند و اغلب افرادی زاهد و پرهیزکار بودند.) طبع شعر هم داشت و متخلص به "نیاز" بود. در مدح مولای متقیان نیز قصاید زیبایی سروده است. | او از شاگردان ارشد مرحوم آخوند [[میرزا محمدباقر اسکویی]] بود و در سامرا نیز در خدمت مرحوم میرزا حسن شیرازی بود و از هر دو هم اجازه اجتهاد داشت. او در ردیف فقهای عظیم‌الشأن به شمار می‌رفت و مردی زاهد، متقی و گوشه‌گیر بود. (همچون اکثر پیشوایان شیخیه که عمدتا مال و املاک چندانی از خود نداشتند و اغلب افرادی زاهد و پرهیزکار بودند.) طبع شعر هم داشت و متخلص به "نیاز" بود. در مدح مولای متقیان نیز قصاید زیبایی سروده است. | ||