وویچخ پشونیاک: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
(نام کامل: وویچخ زیگمونت پشونیاک<ref>Wojciech Zygmunt Pszoniak</ref>) بازیگر لهستانی سینما و تئاتر. در یکی از شهرهای غربی [[اوکراین]] کنونی به دنیا آمد. ابتدا به تحصیل موسیقی و بازیگری پرداخت، سپس در مدرسۀ عالی دولتی تئاتر در [[کراکوف]] تحصیل بازیگری را ادامه داد. در دوران دانشجویی به بازیگری روی آورد و از سال ۱۹۶۸ (زمان فارغ‌التحصیلی) به طور حرفه‌ای، روی صحنه رفت و با [[رویای شب نیمه تابستان|رؤیای شب نیمه تابستان]] به شهرت رسید. نخستین بار در ۱۹۷۰ جلوی دوربین رفت و دو سال بعد، بازی در فیلم‌های [[آندری وایدا]] را آغاز کرد. در ۱۹۷۵ در اجرای تئاتری ''دانتون'' (سرگذشت روزهای واپسین زندگی [[دانتون، ژرژ ژاک (۱۷۵۹ـ۱۷۹۴)|ژرژ دانتون]])، به کارگردانی وایدا، روی صحنه رفت و در ۱۹۸۲ در نسخۀ سینمایی آن، باز هم به کارگردانی وایدا، نقش [[روبسپیر، ماکسیمیلیان (۱۷۵۸ـ۱۷۹۴)|روبسپیر]] را تکرار کرد. برای این نقش در جشنوارۀ مونترآل<ref>Montréal World Film Festival </ref> (به صورت مشترک با [[ژرار دوپاردیو]]) برندۀ جایزه شد. | (نام کامل: وویچخ زیگمونت پشونیاک<ref>Wojciech Zygmunt Pszoniak</ref>) بازیگر لهستانی سینما و تئاتر. در یکی از شهرهای غربی [[اوکراین]] کنونی به دنیا آمد. ابتدا به تحصیل موسیقی و بازیگری پرداخت، سپس در مدرسۀ عالی دولتی تئاتر در [[کراکوف]] تحصیل بازیگری را ادامه داد. در دوران دانشجویی به بازیگری روی آورد و از سال ۱۹۶۸ (زمان فارغ‌التحصیلی) به طور حرفه‌ای، روی صحنه رفت و با [[رویای شب نیمه تابستان|رؤیای شب نیمه تابستان]] به شهرت رسید. نخستین بار در ۱۹۷۰ جلوی دوربین رفت و دو سال بعد، بازی در فیلم‌های [[آندری وایدا]] را آغاز کرد. در ۱۹۷۵ در اجرای تئاتری ''دانتون'' (سرگذشت روزهای واپسین زندگی [[دانتون، ژرژ ژاک (۱۷۵۹ـ۱۷۹۴)|ژرژ دانتون]])، به کارگردانی وایدا، روی صحنه رفت و در ۱۹۸۲ در نسخۀ سینمایی آن، باز هم به کارگردانی وایدا، نقش [[روبسپیر، ماکسیمیلیان (۱۷۵۸ـ۱۷۹۴)|روبسپیر]] را تکرار کرد. برای این نقش در جشنوارۀ مونترآل<ref>Montréal World Film Festival </ref> (به صورت مشترک با [[ژرار دوپاردیو]]) برندۀ جایزه شد. | ||
هرچند پشونیاک در اوایل دهۀ ۱۹۷۰ به سینما راه یافت، لیکن شهرتش را مدیون بازی در تئأتر بود. نخستین نقش با اهمیت او در سینما، حضور در ''پیلاتوس و دیگران''<ref>''Pilatus und andere''</ref> (1970) بود، اما برجسته‌ترین نقشش، روبسپیر در ''دانتون'' است. هر دو فیلم ساختۀ وایدا بودند و پشونیاک در دومی نقش مردی مصمم و بااراده را مقابل ژرار دوپاردیو (در نقش دانتون) به تصویر کشید. او اصولاً سعی می‌کرد شخصیت‌های مبهم و پیچیده‌ای که اسیر سرنوشت هستند، و نیز قهرمانان رها شده و اغلب ضعیفی را که در شعلۀ خشم و غضب گرفتار شده‌اند بر روی پرده به نمایش بگذارد. فیلم‌های وایدا بهترین فرصت‌ها را برای پشونیاک به همراه آوردند، اما او با بازی در ''پروندۀ گورگونیووا''<ref>''Sprawa Gorgonowej'' </ref> و ''طبل حلبی''<ref>''The Tin Drum''</ref>، نیز به موفقیت‌هایی دست یافت. تلاش پی‌گیر و استعدادش، شهرت گسترده‌ای را برایش رقم زدند و او را در صف بهترین بازیگران هم‌نسل خودش قرار دادند. | هرچند پشونیاک در اوایل دهۀ ۱۹۷۰ به سینما راه یافت، لیکن شهرتش را مدیون بازی در تئأتر بود. نخستین نقش با اهمیت او در سینما، حضور در ''پیلاتوس و دیگران''<ref>''Pilatus und andere''</ref> (1970) بود، اما برجسته‌ترین نقشش، روبسپیر در ''دانتون'' است. هر دو فیلم ساختۀ وایدا بودند و پشونیاک در دومی نقش مردی مصمم و بااراده را مقابل ژرار دوپاردیو (در نقش دانتون) به تصویر کشید. او اصولاً سعی می‌کرد شخصیت‌های مبهم و پیچیده‌ای که اسیر سرنوشت هستند، و نیز قهرمانان رها شده و اغلب ضعیفی را که در شعلۀ خشم و غضب گرفتار شده‌اند بر روی پرده به نمایش بگذارد. فیلم‌های وایدا بهترین فرصت‌ها را برای پشونیاک به همراه آوردند، اما او با بازی در ''پروندۀ گورگونیووا''<ref>''Sprawa Gorgonowej'' </ref> و ''طبل حلبی''<ref>''The Tin Drum''</ref>، نیز به موفقیت‌هایی دست یافت. تلاش پی‌گیر و استعدادش، شهرت گسترده‌ای را برایش رقم زدند و او را در صف بهترین بازیگران هم‌نسل خودش قرار دادند. پشونیاک تا آخرین سال‌های زندگی‌اش کار بازیگری را پی گرفت و با آن‌که یهودی نبود، اغلب نقش شخصیت‌های یهودی را بازی کرد. | ||