دی لوییس، دانیل (۱۹۵۸): تفاوت میان نسخه‌ها

دِی‌لوئیس، دانیِل (۱۹۵۸)(Day-Lewis, Daniel) [[پرونده:20250200.jpg|بندانگشتی|دانیل دی لوییس]]

</ref> و ''اتاقی با یک چشم‌انداز''<ref>''A Room With a View''</ref> (هر دو ۱۹۸۵) به‌شهرت رسید و برای بازی در ''پای چپ من''<ref> ''My Left Foot''</ref> (۱۹۸۹)، در نقش نقاشی مبتلا به فلج مغزی، برنده جایزۀ اسکار شد. دی ـ لوئیس بازیگری است با توانایی ایفای نقش‌های گوناگون. از دیگر فیلم‌های اوست: ''سَبُکی تحمل‌ناپذیر هستی (بار هستی)''<ref> ''The Unbearable Lightness of Being''</ref> (۱۹۸۷)، ''آخرین موهیکن‌ها''<ref> ''The Last of the Mohicans''</ref> (۱۹۹۲)، ''عصر بی‌گناهی''<ref> ''The Age of Innocence''</ref> (۱۹۹۳)، ''به نام پدر''<ref> ''In the Name of the Father''</ref> (۱۹۹۳)، ''کوران حوادث''<ref> ''The Crucible'' </ref> (۱۹۹۶)، و ''مشت‌زن''<ref>''The Boxer'' </ref> (۱۹۹۷). دی ـ لوئیس از پیروان مکتب بازیگری متد<ref>Method</ref> است و برای ایفای هر نقش مدتی طولانی صرف آمادگی می‌کند؛ مثلاً برای بازی در فیلم ''پای چپ من'' آموخت که چگونه با انگشت پایش نقاشی کند و برای فیلم ''به‌نام پدر'' حدود سیزده کیلو وزن کم کرد.