لیپمن، مورین دایان (۱۹۴۶): تفاوت میان نسخه‌ها

لیپمن، مورین دایان (۱۹۴۶)(Lipman, Maureen Diane)<br /> [[File:37148400.jpg|thumb|مورين دايان ليپمن]]

</ref> (۱۹۸۸ـ۱۹۹۱ و ۱۹۹۳ـ۱۹۹۴) به‌دست آورد؛ او برای ایفای نقش خانم اسکیلن<ref>Miss Skillen </ref> در''ببین چطور می‌دوند''<ref>''See How They Run'' </ref> (۱۹۸۴) برندۀ جایزۀ [[اولیویر، لارنس (۱۹۰۷ـ۱۹۸۹)|لارنس اولیویر]]<ref>Laurence Olivier Award </ref> شد. نمایش موزیکال ''اوکلاهما''<ref>''Oklahoma''  

</ref> (۱۹۹۹) از آثار تئاتری اخیر اوست. یک جایزۀ بَفتا<ref>BAFTA </ref> در رشتۀ تبلیغات برای ایفای نقش به‌یادماندنی بیتی<ref>Beattie </ref> در آگهی‌های شرکت مخابرات انگلستان (بریتیش تله کام)<ref>British Telecom </ref> گرفت. آثار تلویزیونی پرشمار او عبارت‌اند از مجموعۀ کمدی د''رد''<ref>''Agony'' </ref> (۱۹۷۹ـ۱۹۸۱)، ''همه در شمارۀ ۲۰‌''<ref>''All at No 20'' </ref> (۱۹۸۶ـ۱۹۸۷)، ''تغییر موضع''<ref>''About Face'' </ref> (۱۹۸۹ـ۱۹۹۰) و ''باز درد''<ref>''Agony Again'' </ref> (۱۹۹۵). در آثاری از [[روزنتال، جک (۱۹۳۱)|جک روزنتال]]<ref>Jack Rosenthal</ref>، شوهر سابقش که نویسنده‌ و کارگردان بود نیز بازی کرد، مانند ''جنگ‌زدگان''<ref>''The Evacuees''</ref> (۱۹۷۵)، ''معلومات''<ref>''The Knowledge'' </ref> (۱۹۷۹)، ''روز اسکیمو''<ref>''Eskimo Day'' </ref> (۱۹۹۶) و ''آن‌قدر سرد است که حتماً برف خواهد آمد''<ref>''Cold Enough For Snow'' </ref> (۱۹۹۷). ازجمله فیلم‌های اوست: ''بالاتر از تقاطع''<ref>''Up the Junction'' </ref> (۱۹۶۷)، ''تعلیم‌دادن ریتا''<ref>''Educating Rita'' </ref> (۱۹۸۳)، ''تعطیلات اروپایی نشنال لامپون''<ref>''National Lampoon’s European Vacation''</ref> (۱۹۸۵) و ''ادامه بده کلمبوس''<ref>''Carry on Columbus''</ref> (۱۹۹۲). خانم لیپمن از نویسندگان ثابت مجلات بوده و کمدی‌های ''برای تو چطور بود؟''<ref>''Was it for You'' </ref> (۱۹۸۵)، و ''کی درمی‌آید''؟<ref>''When’s It Coming Out'' </ref> (۱۹۹۲) را منتشر کرده است. لیپمن در هال<ref>Hull </ref> از توابع ایست یورکشر<ref>East Yorkshire </ref> به‌دنیا آمد و نخستین‌بار در وست اِند<ref>West End </ref> در نمایش ''کاندیدا''<ref>''Candida''</ref> به‌روی صحنه رفت.