مشحون، حسن (تهران ۱۲۸۵ـ۱۳۵۹ش): تفاوت میان نسخه‌ها

موسیقی‌دان و تاریخ‌نگار ایرانی. پس از دورۀ ابتدایی، تحصیلاتش را در دارالمعلمین و دارالفنون ادامه داد و پس از آن‏‌که در رشتۀ تاریخ و جغرافیا به دریافت دانشنامۀ کارشناسی نایل آمد به استخدام وزارت فرهنگ درآمد. سپس برای ادامۀ تحصیل به فرانسه رفت. پس از بازگشت، در 131۴ش، یک سال در دانش‏سرای عالی به تدریس پرداخت. در 131۶ش به شیراز رفت و ریاست مدرسۀ امریکایی را در آن‏‌جا برعهده گرفت. در 1332ش به ریاست فرهنگ مازندران برگزیده شد و چندی در آن پست خدمت کرد. او همچنین رئیس محاکمات وزارت فرهنگ و زمانی نیز مدیر کل باستان‏‌شناسی بود. بعد از بازنشستگی در ۱۳۳۷ش، مدت دو سال در دانشکدۀ هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، به تدریس تاریخ موسیقی پرداخت.  

محشون نوازندگی سه‌تار را نزد [[هنگ آفرین، حسین (تهران ۱۲۵۵ـ همان جا ۱۳۳۳ش)|حسین‌خان هنگ‌آفرین]] آغاز کرد و در معاشرت دائم با استادانی چون [[هرمزی، سعید (تهران ۱۲۷۶ـ همان جا ۱۳۵۵ش)|هرمزی]] و [[فروتن، یوسف (تهران ۱۲۷۷ـ ۱۳۵۵ش)|فروتن]]، معلومات خود را اعتلا داد. اثر مهم مشحون، دورۀ ۲جلدی ''تاریخ موسیقی ایران'' است که ۲۰ سال پس از مرگ او، با ویرایش و پیشگفتار [[امیربانو کریمی (تهران ۱۳۱۰ش)|اميربانو کريمی فیروزکوهی]] چاپ شد که شامل خلاصه‌ای از تاریخ موسیقی ایران، از عهد باستان تا سال‌های بعد از مشروطیت است. از مشحون نوارهای خصوصی‌ای نیز باقی مانده که حاوی جلسات معاشرت و نوازندگی دوستان هنرشناس اوست.

----