آبگرم: تفاوت میان نسخه‌ها

<br/> [[چشمه|چشمه‌]]<nowiki/>های طبیعی که گرمای آب آن‌ها از اندازه‌های متعارف بالاتر است و اغلب دارای املاح و مواد معدنی و شیمیایی هستند و برای خواص درمانی آن‌ها مورد توجه‌اند. آبگرم گرمای خود را از گرمای لایه‌های مختلف [[پوسته_(زمین_شناسی)|پوستۀ زمین]] به دست می‌آورد و با حل مواد شیمیایی موجود در محیطی که در آن جریان می‌یابد از شکاف‌های سطح زمین به شکل چشمه‌های آبگرم بیرون می‌آید. وجود برخی ترکیبات مانند [[گوگرد]] بو و رنگ خاصی به آبگرم می‌دهد. از گرمای آب، مواد معدنی محلول در آب و حتی گل و لای چشمه‌های آبگرم برای درمان بیماری‌هایی مانند درد مفاصل و دیگر اندام‌ها و نیز امراض پوستی استفاده می‌شود. چشمه‌های آبگرم ایران در سراسر ایران به ویژه دامنۀ کوه‌های [[زاگرس،_کوهستان|زاگرس]] و [[البرز]] پراکنده‌اند. امروزه [[سرعین،_آب_گرم|آبگرم سرعین]] در [[اردبیل،_استان|استان اردبیل]] و [[آبگرم_محلات|محلات]] در [[مرکزی،_استان|استان مرکزی]] از جاذبه‌های مهم گردشگری بوده و حائز اهمیت اقتصادی‌اند.