ف‍ل‍س‍ف‍ه‌ در ع‍ص‍ر ت‍راژی‍ک‌ ی‍ون‍ان‍ی‍ان‌: تفاوت میان نسخه‌ها

نیچه تحت تأثیر [[شوپنهاور، آرتور (۱۷۸۸ـ۱۸۶۰)|شوپنهاور]] کمتر در جستجوی شناخت عینی فلاسفۀ ماقبل [[سقراط]] است تا شناخت خودش و تأیید خویش با کلمات آنان. به عقیدۀ او فلسفه عالی‌ترین تخیل است. فلسفه با کار هنری خويشاوند است و اساساً ذهنی است. نیچه که قبل از آنکه هرمان الکساندر دیلز<ref>Hermann Alexander Diels</ref> چاپ انتقادی بزرگ فلاسفۀ ماقبل سقراطی خود (''قطعات پیشاسقراطی''<ref>''Die Fragmente der Vorsokratiker''</ref>) را منتشر کند به کار پرداخته بود، با چنین عقایدی به هیچ‌وجه نمی‌توانست اثری تاریخی به معنای متعارف کلمه به وجود آورد. او در ف‍ل‍س‍ف‍ه‌ در ع‍ص‍ر ت‍راژی‍ک‌ ی‍ون‍ان‍ی‍ان‌ سلسله‌تصاویری از [[طالس]]، [[آناکسیماندروس]]، [[پارمنیدس|پارمنیدس،]] [[هراکلیتوس]] و [[آناکساگوراس]] به دست داده است. این متفکران به مثابه قهرمانان یک دانش عاطفی ظاهر می‌شوند که از همان نفخه‌ای که اسطوره و تراژدی را به وجود آورده زاده شده است. برعکس سقراط آغاز عقل‌گرایی را نشان م‌دهد و از بخت بد، تمدن سنت دوگانۀ مذهبی و مابعدالطبیعی را ویران می‌سازد.   

----