آل قدامه، ابوالفرج عبدالرحمن (دمشق ۵۹۷ـ۶۸۲ق): تفاوت میان نسخه‌ها
آل قدامه، ابوالفرج عبدالرحمن (دمشق ۵۹۷ـ۶۸۲ق) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۳ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۱۸
، ۱۱ ماه پیشبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
از محدثان بزرگ | |||
از محدثان بزرگ [[عرب]]، فرزند محمد بن احمد و از خاندان مشهور فلسطینی‌تبار قدامه. در [[دمشق]] از پدر و عمویش و در [[مکه]] و [[مدینه]] از بعضی محدثان بزرگ حدیث شنید و صیدلانی و ابن جوزی و گروهی دیگر به وی اجازۀ حدیث دادند. ابوالفرج، اصول را نزد سیف آمِدی و فقه را نزد عمویش آموخت و ''المقنع'' را در ۱۰ جلد شرح کرد. نخستین کس از آل قدامه است که در ۶۴۴ق، منصب قاضی‌القضاتی حنبلیان را در دمشق برعهده گرفت و برخلاف میل خود، دوازده سال در این سمت ماند و مزدی دریافت نکرد و سپس کناره گرفت. از دانشمندان با فضیلت روزگار خود به‌شمار می‌رفت و ریاست مذهبی حنبلیان و مدیریت مدرسۀ دارالحدیث اشرفیه دمشق را برعهده داشت و مدت‌ها در قاسیون قضاوت کرد و خطبه خواند. ابن تیمیه، مجدالدین اسماعیل و ابن محمد حرّانی از شاگردان وی بودند. | |||
از کتاب‌های وی می‌توان از: ''مختصر منهاج‌القاصدین'' (دمشق، ۱۳۹۱ق) و ''الشّافی'' (قاهره ۱۳۴۱ق) نام برد. | از کتاب‌های وی می‌توان از: ''مختصر منهاج‌القاصدین'' (دمشق، ۱۳۹۱ق) و ''الشّافی'' (قاهره ۱۳۴۱ق) نام برد. | ||