بن، شهرستان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{الگو: جعبه اطلاعات شهر ایران|نام فارسی=|نام لاتین=|نام قدیمی=|نام دیگر=|استان=چهارمحال و بختیاری|شهرستان=|بخش=بخش مرکزی و بخش شیدا|موقعیت=نواحی شمالی استان چهارمحال و بختیاری|جمعیت=28,326نفر (1395ش)|نوع اقلیم=معتدل مدیترانه‌ای|ارتفاع از سطح دریا=متوسط ارتفاع 1,168متر|تولیدات و صنایع مهم=محصولات کشاورزی و باغی|برخی بناهای مهم=قلعۀ محمدحسن‌خان بختیاری و امامزاده سید محمد در روستای بارده، امامزاده سید بهاء‌الدین روستای شیخ شبان، امامزاده حارث بن علی روستای جمالو، امامزاده بابا محمد و پل‌های تاریخی شهر بن، و پل و حمام روستای بارده|شهر ها و آبادی های مهم=سه شهرِ بن، وردنجان و یان چشمه}} | |||
بن، شهرستان (County) Ben | بن، شهرستان (County) Ben | ||
[[پرونده:2042170544.jpg|بندانگشتی|تقسیمات شهرستان بن]] | |||
[[پرونده:2042170544- 2.jpg|بندانگشتی|قلعۀ محمدحسن خان بختیاری، از دوره قاجار- روستای بارده، بخش مرکزی شهرستان بن]] | |||
واقع در استان [[چهارمحال و بختیاری]]، مشتمل بر بخش مرکزی و بخش شیدا با مرکزیت اداری [[بن (چهارمحال و بختیاری)|شهر بن]]. بن تا تاریخ 29 آذر 1391ش یکی از بخش‌های [[شهرکرد، شهرستان|شهرستان شهرکرد]] بود؛ در این تاریخ با تصویب هیأت وزیران از شهرستان مذکور جدا شد و به شهرستان ارتقاء یافت. براساس سرشماری سراسری سال 1395ش جمعیت شهرستان بن 28,326نفر است؛ براساس اطلاعات مرکز آمار ایران، از این رقم حدود 38.5درصد روستانشین و حدود 61.5درصد شهرنشینند. این شهرستان که در نواحی شمالی چهارمحال و بختیاری واقع است، شامل چهار دهستان به نام‌های وردنجان، حومه، زاینده‌رود جنوبی و شیدا، و سه شهر به نام بن، وردنجان<ref>Vardanjan</ref> (تأسیسِ 1395ش) و یان چشمه (تأسیسِ سال 1399ش) می‌شود. این شهرستان از شرق با شهرستان سامان، از جنوب و غرب با شهرستان شهرکرد و از شمال با [[چادگان، شهرستان|شهرستان چادگان]] در [[اصفهان، استان|استان اصفهان]] محدود می‌شود. | |||
شهرستان بن با ارتفاع 2168متر از سطح دریا منطقه‌ای کوهپایه‌ای و میانکوهی در میانۀ رشته‌کوه‌های زاگرس، با آب و هوای معتدل مدیترانه‌ای (تابستان‌های خنگ و خشک و زمستان‌های سرد و مرطوب) است. مردم این شهرستان شیعۀ دوازده‌امامی و از عشایر یکجانشین‌شدۀ ترک (اکثریت غالب) و لرند که به زبان‌های ترکی، لری و فارسی سخن می‌گویند. آنها در مشاغل صنعتی و اداری و کسب‌وکارهای بومی فعالیت دارند و همچنین بخش قابل توجهی از جمعیت این شهرستان به کار کشاورزی و دامداری اشتغال دارند. انواع غلات و حبوبات، محصولات جالیزی و صیفی‌جات و محصولات باغی مختلف در این شهرستان برداشت می‌شود. آب زراعی و آشامیدنی شهرستان از طریق قنوات و چاه‌های (عمیق و نیمه‌عمیق) متعدد و آب رودخانه‌ها تأمین می‌شود. | |||
شهرستان بن با ارتفاع 2168متر از سطح دریا منطقه‌ای کوهپایه‌ای و میانکوهی در میانۀ رشته‌کوه‌های زاگرس، با آب و هوای مدیترانه‌ای (تابستان‌های | |||
از جملۀ مهم‌ترین اماکن تاریخی این شهرستان به قلعۀ محمدحسن‌خان بختیاری و امامزاده سید محمد در روستای بارده، امامزاده سید بهاء‌الدین روستای شیخ شبان، امامزاده حارث بن علی روستای جمالو، امامزاده بابا محمد و پل‌های تاریخی شهر بن، و پل و حمام روستای بارده می‌توان اشاره کرد. تفرجگاه «گرداب بن»، در مسیر رودخانۀ زاینده‌رود و زیارتگاه‌های سیدبهاءالدین و بابا پیراحمد بن، در كنار پارک ملت اين شهر، آبگیری طبیعی‌ست که به عنوان یکی از مقاصد گردشگری چهارمحال و بختیاری سالانه هزاران نفر را به خود جذب می‌کند. | |||
---- | ---- | ||
[[رده:جغرافیای ایران]] | [[رده:جغرافیای ایران]] | ||
[[رده:چهارمحال و بختیاری]] | [[رده:چهارمحال و بختیاری]] | ||