پرش به محتوا

مسعودیه، محمدتقی (مشهد ۱۳۰۶ـ تهران ۱۳۷۷ش): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(جایگزینی متن - '\\3' به '<!--3')
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
 
[[پرونده:مسعودیه، محمّدتقی.jpg|بندانگشتی|محمّدتقی مسعودیه]]
مسعودیه، محمّدتقی (مشهد ۱۳۰۶ـ تهران ۱۳۷۷ش)<br>
مسعودیه، محمّدتقی (مشهد ۱۳۰۶ـ تهران ۱۳۷۷ش)<br>
[[پرونده: 38288900.jpg | بندانگشتی|مسعوديه، محمّدتقي]]
{{جعبه زندگینامه
{{جعبه زندگینامه
|عنوان = محمدتقی مسعودیه
|عنوان = محمدتقی مسعودیه
خط ۸: خط ۷:
|نام اصلی=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|نام مستعار=
|لقب=
|لقب=پدر اتنوموزیکولوژی ایران
|زادروز=مشهد ۱۳۰۶ش
|زادروز=مشهد ۱۳۰۶ش
|تاریخ مرگ= تهران ۱۳۷۷ش
|تاریخ مرگ= تهران ۱۳۷۷ش
خط ۲۹: خط ۲۸:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}}<p>متخصص اتنوموزیکولوژی، موسیقی‌دان و آهنگ‌ساز ایرانی. پس از دریافت دیپلم ویولن از هنرستان عالی موسیقی و نیز دریافت دانشنامۀ لیسانس حقوق قضایی از دانشگاه تهران، راهی اروپا شد و در کنسرواتوار ملی پاریس در رشتۀ ویولن ادامه تحصیل داد. در ۱۳۳۵ از مدرسۀ عالی موسیقی پاریس دانشنامۀ هارمونی و در ۱۳۴۲ دانشنامۀ لیسانس آهنگ‌سازی گرفت. در ۱۳۴۷ با ارائه پایان‌نامه‌ای با عنوان «آواز شور» که به آوانویسی و بررسی دستگاه شور اختصاص داشت، به دریافت دانشنامۀ دکتری موسیقی‌شناسی نایل آمد؛ در همان زمان به ایران بازگشت و تا پایان عمر در دانشکدۀ هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، به تدریس پرداخت. مسعودیه فعالیت‌های پژوهشی خود را در درجۀ اول روی موسیقی محلی ایران و سپس بر ردیف موسیقی ایرانی متمرکز کرد. برخی از ساخته‌های او را پیش از پیروزی انقلاب اسلامی ارکستر سمفونیک تهران و ارکستر مجلسی رادیو و تلویزیون ملی ایران اجرا کردند. دو اثر او با نام‌های ''موومان سمفونیک''، و ''دو موومان برای ارکستر زهی'' نیز به رهبری علی رهبری و منوچهر صهبایی در اروپا ضبط و منتشر شده‌اند. از دیگر آثار اوست: ''فانتزی برای ارکستر زهی''، ''سوییت ایرانی''، کتاب‌های ''تجزیه و تحلیل چهارده ترانۀ محلی ایران''، ''موسیقی بوشهر''؛ به اتفاق یوزف کوکرتس، ''آوانویسی و بررسی ردیف آوازی موسیقی سنتی ایران'' به روایت محمود کریمی، ''نسخه‌های خطی پارسی دربارۀ موسیقی'' به فرانسه، ''موسیقی بلوچستان''، مقالات متعدد به فارسی، انگلیسی، آلمانی و فرانسوی. او به‌سبب پژوهش‌های ارزشمند و پایه‌گذاری تحقیقات اتنوموزیکولوژی، در کشور «پدر اتنوموزیکولوژی ایران» لقب گرفت.</p>
}}<p>متخصص اتنوموزیکولوژی، موسیقی‌دان و آهنگ‌ساز ایرانی. پس از دریافت دیپلم [[ویولن]] از [[هنرستان عالی موسیقی]] و نیز دریافت دانشنامۀ لیسانس حقوق قضایی از [[دانشگاه تهران]]، راهی اروپا شد و در کنسرواتوار ملی پاریس در رشتۀ ویولن ادامه تحصیل داد. در ۱۳۳۵ از مدرسۀ عالی موسیقی پاریس دانشنامۀ هارمونی و در ۱۳۴۲ دانشنامۀ لیسانس آهنگ‌سازی گرفت. در ۱۳۴۷ با ارائه پایان‌نامه‌ای با عنوان «آواز شور» که به آوانویسی و بررسی دستگاه شور اختصاص داشت، به دریافت دانشنامۀ دکتری موسیقی‌شناسی نایل آمد؛ در همان زمان به ایران بازگشت و تا پایان عمر در [[دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران|دانشکدۀ هنرهای زیبا، دانشگاه تهران]]، به تدریس پرداخت. مسعودیه فعالیت‌های پژوهشی خود را در درجۀ اول روی موسیقی محلی ایران و سپس بر ردیف موسیقی ایرانی متمرکز کرد. برخی از ساخته‌های او را پیش از پیروزی انقلاب اسلامی ارکستر سمفونیک تهران و ارکستر مجلسی رادیو و تلویزیون ملی ایران اجرا کردند. دو اثر او با نام‌های ''موومان سمفونیک''، و ''دو موومان برای ارکستر زهی'' نیز به رهبری [[رهبری، علی (تهران ۱۳۲۵ ش )|علی رهبری]] و [[صهبایی، منوچهر (تهران ۱۳۲۷ش)|منوچهر صهبایی]] در اروپا ضبط و منتشر شده‌اند. از دیگر آثار اوست: ''فانتزی برای ارکستر زهی''، ''سوییت ایرانی''، کتاب‌های ''تجزیه و تحلیل چهارده ترانۀ محلی ایران''، ''موسیقی بوشهر''؛ به اتفاق یوزف کوکرتس، ''آوانویسی و بررسی ردیف آوازی موسیقی سنتی ایران'' به روایت [[کریمی، محمود (تهران ۱۳۰۶ـ همان جا ۱۳۶۳ش)|محمود کریمی]]، ''نسخه‌های خطی پارسی دربارۀ موسیقی'' به [[فرانسه]]، ''موسیقی بلوچستان''، مقالات متعدد به فارسی، انگلیسی، آلمانی و فرانسوی. او به‌سبب پژوهش‌های ارزشمند و پایه‌گذاری تحقیقات اتنوموزیکولوژی، در کشور «پدر اتنوموزیکولوژی ایران» لقب گرفت.</p>
<br><!--38288900-->
<br><!--38288900-->
[[رده:موسیقی]]
[[رده:موسیقی]]
[[رده:ایران - اشخاص]]
[[رده:ایران - اشخاص]]
سرویراستار
۴۱٬۳۸۳

ویرایش