باوی، شهرستان: تفاوت میان نسخه‌ها

واقع در نواحی مرکزی [[خوزستان|استان خوزستان]]، به مرکزیت شهر [[ملاثانی]]. مشتمل است بر دو بخش‌ مرکزی (شامل دهستان‌های عنافچه و ملاثانی، به مرکزیت شهر ملاثانی) و بخش ویس (شامل شهرهای [[ویس، شهر|ویس]] و [[شیبان، شهر|شیبان]]، و دهستان‌های زرگان و ویس، به مرکزیت شهر ویس). براساس سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت این شهرستان 96,484نفر است. برپایۀ اطلاعات مرکز آمار ایران، از این رقم حدود 29درصد روستانشین و حدود 71درصد شهرنشینند. شهرستان باوی از شمال به [[شوشتر، شهرستان|شهرستان شوشتر]]، از شرق به شهرستان هفتکل<ref>Haftkel</ref>، و از جنوب و غرب و شمال غربی به [[اهواز، شهرستان|شهرستان اهواز]] محدود شده است. این شهرستان براساس تصویب‌نامۀ هیأت دولت در اواخر خرداد 1389ش با انتزاع بخش باوی و برخی دیگر از روستاها و اماکن بخش مرکزی شهرستان اهواز ایجاد شده است.

شهرستان باوی مرکز اصلی اعراب طوایف [[باوی]] ایران است و آنها در کشاورزی، دامداری، و صنایع مرتبط به نفت و گاز اشتغال دارند. جز اکثریت اعراب باوی، باقی مردم این شهرستان را فارس‌ها، کردها و لرها تشکیل می‌دهند؛ فارس‌های این شهرستان به گویش شوشتری سخن می‌گویند. بیشتر جمعیت شهرستان، مسلمان و از شیعۀ اثنی‌عشری هستند. آبادی‌های این شهرستان در دامنهٔ رشته‌کوه‌های [[زاگرس، کوهستان|زاگرس]] و در کنار رودخانهٔ [[کارون، رودخانه|کارون]] واقع شده‌ است. باوی دارای آب و هوایی گرم و خشک است. شهرستان باوی به دلیل جریان رود کارون از آن و دارا بودن خاک حاصلخیز، مستعد کشت انواع محصولات کشاورزی است. مهم‌ترین محصولات کشاورزی شهرستان به ترتیب گندم، کلزا و جو هستند.