پرش به محتوا

بختگان، شهرستان: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{الگو: جعبه اطلاعات شهر ایران|نام فارسی=|نام لاتین=Bakhtegan|نام‌ قدیمی=|نام دیگر=|استان=فارس|شهرستان=|بخش=بخش‌ مرکزی و بخش حنا|موقعیت=نواحی مرکزی استان فارس|جمعیت=حدود ۳۲,۲۲۴نفر (1395ش)|نوع اقلیم=معتدل مایل به گرم و نیمه‌خشک|ارتفاع از سطح دریا=۱,۵۹۵متر (مرکز شهرستان)|تولیدات و صنایع مهم=گندم، پسته، بادام، گردو و انار؛ معادن سنگ چینی (کریستال)، کرومیت، دونیت، منگنز، سنگ مرمریت و منگنز|برخی بناهای مهم=|شهر ها و آبادی های مهم=شهرهای آباده طشک، تم شولی و خواجه جمالی}}[[پرونده:2042170676.jpg|بندانگشتی|تقسیمات شهرستان بختگان]]
بختگان، شهرستان (County) Bakhtegan
بختگان، شهرستان (County) Bakhtegan
[[پرونده:2042170676- 2.png|بندانگشتی|حیات وحش پارک ملی بختگان]]
[[پرونده:2042170676- 3.jpg|بندانگشتی|حیات وحش پارک ملی بختگان]]
واقع در نواحی شرقی [[فارس، استان|استان فارس]]، مشتمل بر بخش‌ مرکزی و بخش حنا با مرکزیت اداری شهر [[آباده طشک]]. از آنجا که این شهرستان پس از سرشماری سراسری سال 1395ش تشکیل شده است، اطلاعی از جمعیت دقیق آن در دست نیست؛ اما با احتساب جمعیت بخش آباده طشک (پیش از شهرستان شدن) جمعیت آن در سال مذکور، حدود ۳۲,۲۲۴نفر بوده‌است. این شهرستان، شامل چهار دهستان به نام‌های آباده طشک، بختگان، چاه گز و حنا، و سه شهر به نام آباده طشک، تم شولی<ref>Tom Shuli</ref> (تأسیسِ فروردین ۱۴۰۲ش) و خواجه جمالی (تأسیس خرداد ۱۴۰۲ش) می‌شود. این شهرستان از شرق و جنوب شرقی با [[نیریز، شهرستان|شهرستان نیریز]]، از جنوب و جنوب غربی با [[استهبان، شهرستان|شهرستان‌ استهبان]]، از غرب با شهرستان خرامه<ref>Kharameh</ref>، از غرب و شمال غربی با [[ارسنجان، شهرستان|شهرستان ارسنجان]]، از شمال با شهرستان سرچهان<ref>Sarchehan</ref> و از شمال شرقی با [[خاتم، شهرستان|شهرستان خاتم]] [[یزد، استان|استان یزد]] محدود می‌شود. این شهرستان براساس تصویب‌نامۀ هیأت دولت در جلسۀ ۱۰ مهر ۱۳۹۸ش، با انتزاع بخش آباده طشک از شهرستان نیریز ایجاد شده است.


واقع در نواحی شرقی [[فارس، استان|استان فارس]]، مشتمل بر بخش‌ مرکزی و بخش حنا با مرکزیت اداری شهر [[آباده طشک]]. از آنجا که این شهرستان پس از سرشماری سراسری سال 1395ش تشکیل شده است، اطلاعی از جمعیت دقیق آن در دست نیست؛ اما با احتساب جمعیت بخش آباده طشک (پیش از شهرستان شدن) جمعیت آن در سال مذکور، حدود ۳۲,۲۲۴نفر بوده‌است. این شهرستان، شامل چهار دهستان به نام‌های آباده طشک، بختگان، چاه گز و حنا، و سه شهر به نام آباده طشک، تم شولی<ref>Tom Shuli</ref> (تأسیسِ فروردین ۱۴۰۲ش) و خواجه جمالی (تأسیس خرداد ۱۴۰۲ش) می‌شود. این شهرستان از شرق و جنوب شرقی با [[نیریز، شهرستان|شهرستان نیریز]]، از جنوب و جنوب غربی با [[استهبان، شهرستان|شهرستان‌ استهبان]]، از غرب با شهرستان خرامه<ref>Kharameh</ref>، از غرب و شمال غربی با [[ارسنجان، شهرستان|شهرستان ارسنجان]]، از شمال با شهرستان سرچهان<ref>Sarchehan</ref> و از شمال شرقی با [[خاتم، شهرستان|شهرستان خاتم]] [[یزد، استان|استان یزد]] محدود می‌شود. این شهرستان براساس تصویب‌نامۀ هیأت دولت در جلسۀ ۱۰ مهر ۱۳۹۸، با انتزاع بخش آباده طشک از شهرستان نیریز ایجاد شده است.
بختگان با ارتفاع ۱,۵۹۵متر (در مرکز شهرستان) اقلیم معتدل مایل به گرم دارد و از لحاظ بارندگی جزو مناطق نیمه‌خشک ایران است. مردم این شهرستان شیعۀ اثنی‌عشری هستند و به زبان فارسی سخن می‌گویند. شغل بیشتر آنها کشاورزی و دامداری و مهم‌ترین تولیدات کشاورزی‌شان گندم، پسته، بادام، گردو و انار است. جز کشاورزی و دامداری، بخش قابل توجهی از مردم شهرستان در شهرک صنعتی آباده طشک (با ۸۶هکتار مساحت) و معادن سنگ چینی (کریستال)، [[کرومیت]]، دونیت<ref>Dunnite</ref>، [[منگنز]] و [[سنگ مرمر]] کار می‌کنند.


بختگان با ارتفاع ۱,۵۹۵متر (در مرکز شهرستان) اقلیم معتدل مایل به گرم دارد و از لحاظ بارندگی جزو مناطق نیمه‌خشک ایران است. مردم این شهرستان شیعۀ اثنی‌عشری هستند و به زبان فارسی سخن می‌گویند. شغل بیشتر آنها کشاورزی، و مهم‌ترین تولیدات کشاورزی‌شان گندم، پسته و انار است. 
[[پارک ملی بختگان]] با وسعت بیش از ۳۷۲هزار هکتار و منطقۀ حفاظت‌زدۀ بختگان با بیش از ۵۷۱هزار هکتار، با پوشش گیاهی متنوع و جنگل‌های بنه در ارتفاعات؛ [[بختگان، دریاچه|دریاچه‌های بختگان و طشک]] که در فصول پربارش به هم می‌پیوندند با چندین جزیره؛ گونه‌های پرشمار جانوری از رده‌ و گونه‌های پستانداران، پرندگان، خزندگان، دوزیستان و ماهیان؛ چشمه‌ها؛ غارها؛ تنگه‌ها و گردنه‌ها از مناطق جذاب این شهرستان است. آب کشاورزی شهرستان از طریق [[کر، رودخانه|رود کر]]، چشمه‌سارها، قنوات و چاه‌های عمیق و نیمه‌عمیق تأمین می‌شود. دریاچه‌های بختگان و طشک در نواحی شرقی و کوه‌های ول (مرتفع‌ترین قله دال‌نشین با ارتفاع ۳۱۹۱متر)، خان و سفید در نواحی شمالی شهرستان قرار دارند.   
 
منطقۀ حفاظت‌شدۀ پارک ملی بختگان با جنگل‌های بنه در ارتفاعات؛ دریاچه‌های بختگان و طشک که در فصول پربارش به هم می‌پیوندند؛ گونه‌های پرشمار جانوری از رده‌ و گونه‌های پستانداران، پرندگان، خزندگان، دوزیستان و ماهیان؛ چشمه‌ها؛ غارها؛ تنگه‌ها و گردنه‌ها از مناطق جذاب این شهرستان است.   
----
----
<references />
<references />
[[رده:جغرافیای ایران]]
[[رده:جغرافیای ایران]]
[[رده:فارس]]
[[رده:فارس]]
سرویراستار، ویراستار
۵۴٬۷۰۲

ویرایش