ویلنیوس: تفاوت میان نسخه‌ها

</ref>؛ به لهستانی ویلنو<ref>Wilno </ref>) پایتخت [[لیتوانی]]، بر ساحل رود نریس<ref>River Neris </ref>، با ۵۴۳,۵۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۳). تقاطع مهم راه‌آهن و مرکز تجاری است. صنایع آن عبارت‌اند از تولید وسایل برقی، پارچه، مواد شیمیایی و غذایی، و چو‌ب‌بری. ویلنیوس، از ماندگاه کوچکی در قرن ۱۰م، به پایتخت لیتوانی در ۱۳۲۳‌م تبدیل شد. از ۱۵۶۹ تا ۱۷۹۵ که به [[روسیه]] منضم شد، تحت کنترل [[لهستان]] بود، و در آن سال، فرماندار کل استان‌های لیتوانی و [[بلاروس]] ([[روسیه سفید]]) در این شهر اقامت داشت. در قرون ۱۷ تا ۱۹، مرکز اصلی فرهنگ یهودی در [[اروپا، قاره|اروپا]] بود. در پایان [[جنگ جهانی اول]] لهستان و لیتوانی ادعای مالکیت آن را داشتند. شهر مزبور در ۱۹۱۸ به اشغال روس‌ها درآمد و فوراً به لیتوانی مستقل تبدیل شد. اما، لهستان در اواخر آن سال شهر را اشغال کرد و تا ۱۹۳۹ که ضمیمۀ شوروی شد، در اختیار لهستان بود. نیروهای اشغال‌گر آلمانی (۱۹۴۱ـ۱۹۴۴) جمعیت یهودی شهر را نابود کردند. پس از تصرف مجدد آن به‌دست [[ارتش سرخ]]<ref>Red Army</ref>، مرکز جمهوری شوروی لیتوانی شد. این شهر مرکز فعالیت‌های لیتوانیایی‌ها برای کسب استقلال از شوروی (۱۹۸۹ـ۱۹۹۱) بود، و پس از استقلال در ۱۹۹۱ پایتخت کشور شد. آکادمی علوم لیتوانی<ref> Lithuanian Academy of Sciences</ref> و یک دانشگاه (تأسیس ۱۵۷۹) در ویلنیوس قرار دارد. این شهر دارای بناهای معماری باشکوه از قرون ۱۴م تا ۱۹ است.