بروکنر، آنتون (۱۸۲۴ـ۱۸۹۶): تفاوت میان نسخه‌ها

}}بروکْنِر، آنتون (۱۸۲۴ـ۱۸۹۶)(Bruckner, Anton)<br/> [[File:12224900.jpg|thumb|بروکْنِر، آنتون]]

آهنگ‌ساز رُمانتیک‌ اتریشی‌. از‌ ۱۸۵۶ تا ۱۸۶۸ در لینتس<ref>Linz

</ref> ارگ‌نواز کلیسای‌ جامع‌ بود، و از ۱۸۶۸ استاد کنسرواتوار وین<ref>Vienna Conservatory </ref>''‌'' شد. آثار او مشتمل‌اند بر''‌'' قطعه''‌''های''‌'' کُرال''‌'' فراوان''‌'' و یازده سمفونی''‌''، که''‌'' آخرین''‌'' آن''‌''ها ناتمام''‌'' است''‌''؛ ساخته''‌''های''‌'' او از واگنر<ref>Wagner  

</ref> و بتهوون<ref>Beethoven </ref> تأثیر پذیرفته''‌''اند. بروکنر پسر یک''‌'' مدیر مدرسه''‌'' روستایی''‌'' بود، و قرار بود همین''‌'' شغل''‌'' را دنبال''‌'' کند. مرگ''‌'' زودهنگام''‌'' پدرش''‌'' در ۱۸۳۷ باعث''‌'' شد با سمت''‌'' سرودخوان''‌'' وارد گروه کُر صومعۀ''‌'' سَن''‌'' فلوریان<ref>St Florian </ref> شود. در آن''‌''جا نواختن''‌'' ارگ''‌'' را فراگرفت''‌'' و در ۱۸۴۵ با سمت''‌'' ارگ''‌''نواز استخدام''‌'' شد. در این''‌'' زمان''‌'' دیگر ساختن''‌'' آهنگ''‌'' را شروع''‌'' کرده''‌'' بود، و برجسته''‌''ترین''‌'' کارش''‌'' رکویِم<ref>requiem </ref> در رِ مینور بود، اما تکنیک''‌'' ضعیفش''‌'' او را راضی''‌'' نمی''‌''کرد و به''‌‌''همین''‌'' دلیل''‌'' در ۱۸۵۵ به''‌'' وین''‌'' رفت''‌'' تا از زیمون''‌'' زِشتِر<ref>Simon Sechter </ref> کنترپوآن<ref>counterpoint </ref> بیاموزد. در اوقات''‌'' فراغت''‌'' خود آهنگ''‌''های''‌'' زیادی''‌'' می''‌''ساخت''‌''، ازجمله''‌'' لینتس، سمفونی''‌'' اول،''‌'' بسیار شاخص''‌'' است. پس''‌'' از سفر به''‌'' مونیخ''‌'' برای''‌'' شنیدنِ اجرای''‌'' ''تریستان''<ref>Tristan </ref> در ۱۸۶۵، از هواداران''‌'' سرسخت''‌'' واگنر شد. پیشرفت اولیه کارش به''‌''سبب شباهت''‌''هایی که منتقدان بین آثار او و کارهای واگنر یافتند، درخشش چندانی نداشت؛ شاید بهتر بود کار او با سمفونی نهم<ref>Ninth Symphony </ref> بتهوون مقایسه می''‌''شد. موسیقی''‌'' بروکنر نوعاً انباشته''‌'' از معنویتی''‌'' مشابه''‌'' است''‌''؛ این''‌'' مطلب''‌'' به وفور در آثار مذهبی''‌'' اولیۀ''‌'' او، و ته دِئوم<ref>Te Deum </ref> بعدی''‌''اش''‌''، تجسم''‌'' یافته''‌'' است''‌''. به''‌''علاوه''‌''، ارکستر او به ''‌''اندازۀ''‌'' ارکستر واگنر به''‌'' حجیم''‌''بودن''‌'' تمایل''‌'' ندارد. بروکنر در ۱۸۶۹ و ۱۸۷۱ در مقام''‌'' استاد نوازندگی''‌'' ارگ''‌'' به''‌'' نانت''‌''، پاریس''‌''، و لندن''‌'' نیز سفر کرد. سمفونی''‌'' سوم''‌'' او، که''‌'' به''‌''شدت''‌'' تحت''‌'' تأثیر واگنر است، نخستین''‌‌''بار در ۱۸۷۳ در وین''‌'' اجرا شد که توفیق نیافت. موفقیت''‌'' گسترده''‌'' پس''‌'' از نخستین''‌'' اجرای''‌'' سمفونی''‌'' هفتم''‌'' در ۱۸۸۴ به''‌''دست''‌'' آمد. در ۱۸۹۱ بازنشسته''‌'' شد و دکترای''‌'' افتخاری''‌'' دانشگاه''‌'' وین را دریافت''‌'' کرد.<br/> &nbsp;