پرش به محتوا

قرارداد دارسی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
قرارداد دارسی
قرارداد دارسی


(یا: امتیازنامه دارسی) قراردادی که سرمایه‌دار‌ معروف‌ انگلیسی، [[دارسی ، ویلیام ناکس (۱۸۴۹ـ۱۹۱۷)|ویلیام ناکس دارسی]]<ref>William Knox Darcy</ref> در ۱۹۰۱م (۱۲۸۰ش/ 1319ق) با دولت ایران منعقد کرد تا به اکتشاف و استخراج نفت در ایران بپردازد. از طرف ایران [[مظفر الدین شاه قاجار|مظفرالدین ‌شاه]]، امین‌السلطان، [[مشیرالدوله، نصرالله خان ( ـ۱۳۲۸ق)|میرزا نصرالله مشیرالدوله]] و [[غفاری، نظام الدین (کاشان ۱۲۶۰ـ تهران ۱۳۳۳ق)|نظام‌الدین غفاری]] (ملقب به: مهندس‌الممالک) قرارداد دارسی را امضا کردند.  
(یا: امتیازنامه دارسی) قراردادی که سرمایه‌دار‌ معروف‌ انگلیسی، [[دارسی ، ویلیام ناکس (۱۸۴۹ـ۱۹۱۷)|ویلیام ناکس دارسی]]<ref>William Knox Darcy</ref> در ۱۹۰۱م (۱۲۸۰ش/ 1319ق) با دولت ایران منعقد کرد تا به اکتشاف و استخراج نفت در ایران بپردازد. از طرف ایران [[مظفرالدین شاه قاجار|مظفرالدین ‌شاه]]، امین‌السلطان، [[مشیرالدوله، نصرالله خان ( ـ۱۳۲۸ق)|میرزا نصرالله مشیرالدوله]] و [[غفاری، نظام الدین (کاشان ۱۲۶۰ـ تهران ۱۳۳۳ق)|نظام‌الدین غفاری]] (ملقب به: مهندس‌الممالک) قرارداد دارسی را امضا کردند.  


به موجب این قرارداد، دولت قاجار به مدت ۶۰ سال اجازه و امتیاز تفتیش، تفحص، استخراج و فروش نفت، گاز طبیعی، قیر و موم طبیعی در سرتاسر ایران (به جز ولایات آذربایجان، گیلان، مازندران، خراسان و استرآباد) را به ویلیام دارسی واگذار کرد. دولت ایران به ازای این قرارداد، ۲۰ هزار لیرۀ انگلیسی پیش دریافت گرفت و مقرر شد دارسی از منافع خالص خود سالانه ۱۶ درصد به دولت ایران بپردازد. همچنین دارسی متعهد شد ظرف دو سال، شرکت یا شرکت‌هایی برای بهره‌برداری از این امتیازات تأسیس کند. شرکت نفت دارسی سرانجام پس از هفت سال کاوش، در ۲۶ مه ۱۹۰۸م در منطقۀ مسجد سلیمان به نفت رسید. اما عجیب آن که، صادرات نفت کشف شده حدود چهار سال بعد صورت گرفت، زیرا در ایران هیچ جاده‌ای برای حمل نفت به خلیج فارس وجود نداشت و ایجاد راه و زیر ساخت برای حمل نفت به آن جا توسط دارسی، حدود چهار سال طول کشید. یک سال پس از اکتشاف نفت، دارسی‌ [[شرکت نفت ایران و انگلیس|شرکت‌ نفت‌ ایران و انگلیس]]<nowiki/>‌ را تأسیس‌ کرد که‌ زمینۀ‌ تشکیل‌ کمپانی‌ بریتیش‌ پترولیوم<ref>British Petroleum</ref>‌ موسوم‌ به‌ بی پی‌ بود.
به موجب این قرارداد، دولت قاجار به مدت ۶۰ سال اجازه و امتیاز تفتیش، تفحص، استخراج و فروش نفت، گاز طبیعی، قیر و موم طبیعی در سرتاسر ایران (به جز ولایات آذربایجان، گیلان، مازندران، خراسان و استرآباد) را به ویلیام دارسی واگذار کرد. دولت ایران به ازای این قرارداد، ۲۰ هزار لیرۀ انگلیسی پیش دریافت گرفت و مقرر شد دارسی از منافع خالص خود سالانه ۱۶ درصد به دولت ایران بپردازد. همچنین دارسی متعهد شد ظرف دو سال، شرکت یا شرکت‌هایی برای بهره‌برداری از این امتیازات تأسیس کند. شرکت نفت دارسی سرانجام پس از هفت سال کاوش، در ۲۶ مه ۱۹۰۸م در منطقۀ مسجد سلیمان به نفت رسید. اما عجیب آن که، صادرات نفت کشف شده حدود چهار سال بعد صورت گرفت، زیرا در ایران هیچ جاده‌ای برای حمل نفت به خلیج فارس وجود نداشت و ایجاد راه و زیر ساخت برای حمل نفت به آن جا توسط دارسی، حدود چهار سال طول کشید. یک سال پس از اکتشاف نفت، دارسی‌ [[شرکت نفت ایران و انگلیس|شرکت‌ نفت‌ ایران و انگلیس]]<nowiki/>‌ را تأسیس‌ کرد که‌ زمینۀ‌ تشکیل‌ کمپانی‌ بریتیش‌ پترولیوم<ref>British Petroleum</ref>‌ موسوم‌ به‌ بی پی‌ بود.
سرویراستار
۴۱٬۹۳۵

ویرایش