لیونکاوالو، روجرو (۱۸۵۸ـ۱۹۱۹): تفاوت میان نسخه‌ها

[[پرونده:روجرو لیونکاوالو 1.jpg|بندانگشتی|روجرو لیونکاوالو]]

آهنگ‌ساز ایتالیایی اپرا. در رستوران‌ها نوازندگی می‌کرد، و اوقات فراغت خود را به آهنگ‌سازی اختصاص می‌داد، تا بالاخره با اپرای ''دلقک‌ها''<ref>''I Pagliacci/The Strolling Players''</ref> (۱۸۹۲م) به شهرت و موفقیت دست یافت. از میان دیگر اپراهای اوست: ''زندگی بوهِمی''<ref>''La Bohème/Bohemian Life''</ref> (۱۸۹۷م، هم‌زمان با ''لا بوهِم''<ref>''La Bohème''</ref> اثر [[پوچینی، جاکومو (۱۸۵۸ـ۱۹۲۴م)|پوچینی]]<ref>Puccini</ref> لئونکاوالّو ابتدا [[پیانو]] را خصوصی فراگرفت و بعد وارد کنسرواتوار ناپل<ref>Naples Conservatory</ref> شد، اما در ۱۸۷۶م با یک دیپلم استادی آن را ترک کرد. برای شرکت در سخنرانی‌های آموزشی [[کاردوتچی، جوزویه (۱۸۳۵ـ۱۹۰۷)|جوزوئه کاردوتچی]]<ref>Giosuè Carducci</ref> در زمینۀ ادبیات به [[بولونیا، شهر|بولونیا]] رفت و در آن‌جا به تولید نخستین اپرای خود، ''چترتون''<ref>''Chatterton''</ref>، مشغول شد، اما ورشکست شد. با تدریس و نوازندگی پیانو در کافه‌ها زندگی بی‌ثباتی را در پیش گرفت، اما بعد موفق شد در سِمت پیانونواز کافه‌ای به سفرهای زیادی برود. پس از آن شروع به ساختن سه‌گانه‌ای دربارۀ رنسانس ایتالیا به نام ''کرِپوسکولوم''<ref>''Crepusculum''</ref> کرد، و اپرای ''مدیچی‌ها''<ref>''I Medici''</ref> را ساخت، اما دو اپرای طرح‌ریزی‌شدۀ بعدی، ''ساوونارولا''<ref>''Savonarola''</ref> و ''چزاره بورجا''<ref>''Cesare Borgia''</ref> را هرگز به اجرا درنیاورد. در ۱۸۹۷م، ''زندگی بوهِمی'' در [[ونیز]] از ظهور اپرای پوچّینی برمبنای همین موضوع به‌سختی لطمه خورد، و لئونکاوالّو با وجود دریافت سفارشی برای ساخت یک اپرای آلمانی برای [[برلین]] با نام ''رولاند اهل برلین''<ref>''Der Roland Von Berlin''</ref> در ۱۹۰۴م دیگر هرگز نتوانست موفقیت ''دلقک‌ها'' را تکرار کند؛ او تمامی لیبرتّوهای خود و برخی لیبرتّوهای آهنگ‌سازان دیگر را نیز نوشت. از جمله آثار اوست: اپرا: ''مایا''<ref>''Maia''</ref> (۱۹۱۰م)، ''کولی‌ها''<ref>''Goffredo Mameli''</ref>، ''گوفردو مامِلی''<ref>''Goffredo Mameli''</ref>، ''اُدیپوس‌شاه''<ref>''Edipo rè''</ref> (از روی سوفوکلس<ref>Sophocles</ref>، ۱۹۲۰م)، ''شکنجه''<ref>''Tormento''</ref> (ناتمام)؛ ''اپرت‌های آن‌که نشان بند جوراب دارد''<ref>''A Chi la Giarettiera''</ref> (۱۹۱۹م)، ''اولین بوسه''<ref>''Il Primo bacio''</ref>، ''مالبروک''<ref>''Malbruk''</ref> (۱۹۱۰م)، ''ملکۀ کوچک گل‌سرخ‌ها''<ref>''La reginetta delle rose''</ref> (۱۹۱۲م)، ''تو آن‌جایی؟''<ref>''?Are You There''</ref> (۱۹۱۳م)، ''نامزد''<ref>''La Candidata''</ref>، و ''زنت را به من قرض بده''<ref>''Prestami tua moglie''</ref>. باله: ''زندگی یک عروسک خیمه‌شب‌بازی''<ref>''La Vita d’ una marionetta''</ref>. ارکستری: پوئم سمفونیک ''سِرافیتا''<ref>''Serafita''</ref> (از روی رمان ''بالزاک''<ref>''Balzac''</ref>).