شورای امنیت ملی امریکا: تفاوت میان نسخه‌ها

شورای امنیت ملی امریکا (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۶ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۵۳

۱۹ بایت حذف‌شده ، ۱۶ روز پیش

بدون خلاصۀ ویرایش

Automoderated users، ربات‌ها، دیوان‌سالاران، checkuser، مدیران رابط کاربری، moderation، Moderators، پنهانگران، مدیران، userexport، سرویراستار

۵٬۳۱۳

ویرایش

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-امریکا، شورای اَمنیّت ملّی (National Security Council)<br />
+شورای امنیت ملی امریکا (National Security Council)<br />
 {{جعبه اطلاعات سازمانها و نهادهای حاکمیتی
@@ خط ۱۷: / خط ۱۷: @@
 |گروه مقاله=
 }}
-[[File:11505100.jpg|thumb|امريکا، شوراي اَمنيّت ملّي]]
+[[File:11505100.jpg|thumb|شورای امنیت ملی امریکا]]
-شورای اجرایی فدرال در ایالات متحده امریکا، تشکیل‌شده در ۱۹۴۷ به‌موجب قانون امنیت ملی<ref>National Security Act</ref>. اعضای قانونی این شورا عبارت‌اند از رئیس‌جمهور، معاون رئیس‌جمهور، و وزیران خارجه و دفاع. مقام‌های دیگر، ازجمله مدیران اجرایی و برنامه‌ریزی اضطراری عملیات خارجی، نیز ممکن است به دعوت رئیس‌جمهور در جلسات شورا حضور یابند. رئیس ستاد مشترک و مدیر سازمان مرکزی اطلاعات (سیا)<ref>(Central Intelligence Agency (CIA</ref>&nbsp;مشاوران ویژۀ این شورای‌اند. هیئت هماهنگی عملیات نیز به این شورا گزارش می‌دهد. دستیار ویژۀ رئیس‌جمهور در امور امنیت ملی بالاترین مقام اداری شوراست و [[مشاور امنیت ملی]] ریاست کارکنان شورا را برعهده دارد. هدف از تشکیل شورای امنیت ملی مشاوره با رئیس‌جمهور درخصوص صحّت سیاست‌های داخلی، خارجی، و نظامی مربوط به امنیت ملی و تسهیل همکاری دسته‌های نظامی و دیگر وزارتخانه‌ها و سازمان‌های حکومت در زمینۀ مسائل امنیت ملی است. بهره‌گیری از شورای امنیت ملی بستگی به عقاید رئیس‌جمهور دارد که ممکن است تصمیم بگیرد از رایزنان دیگری استفاده کند که در بیرون از ساختار رسمی وجود دارند. از اواخر دهۀ ۱۹۶۰ تا اوایل دهۀ ۱۹۸۰ وظایف شورا گسترش یافت و صورت‌بندی و اجرای سیاست‌ها را نیز دربرگرفت. قانون امنیت ملی مصوّب ۱۹۴۷ با متمم‌های قانون امنیت ملی<ref>National Security Act Amendments</ref>&nbsp;(۱۹۴۹) و قانون امنیت متقابل<ref>Mutual Security Act</ref>&nbsp;(۱۹۵۱) اصلاح شد.
+شورای اجرایی فدرال در ایالات متحده امریکا، تشکیل‌شده در ۱۹۴۷م به‌موجب قانون امنیت ملی<ref>National Security Act</ref>. اعضای قانونی این شورا عبارت‌اند از رئیس‌جمهور، معاون رئیس‌جمهور، و وزیران خارجه و دفاع. مقام‌های دیگر، ازجمله مدیران اجرایی و برنامه‌ریزی اضطراری عملیات خارجی، نیز ممکن است به دعوت رئیس‌جمهور در جلسات شورا حضور یابند. رئیس ستاد مشترک و مدیر سازمان مرکزی اطلاعات (سیا)<ref>(Central Intelligence Agency (CIA</ref> مشاوران ویژۀ این شورای‌اند. هیئت هماهنگی عملیات نیز به این شورا گزارش می‌دهد. دستیار ویژۀ رئیس‌جمهور در امور امنیت ملی بالاترین مقام اداری شوراست و [[مشاور امنیت ملی]] ریاست کارکنان شورا را برعهده دارد. هدف از تشکیل شورای امنیت ملی مشاوره با رئیس‌جمهور درخصوص صحّت سیاست‌های داخلی، خارجی، و نظامی مربوط به امنیت ملی و تسهیل همکاری دسته‌های نظامی و دیگر وزارتخانه‌ها و سازمان‌های حکومت در زمینۀ مسائل امنیت ملی است. بهره‌گیری از شورای امنیت ملی بستگی به عقاید رئیس‌جمهور دارد که ممکن است تصمیم بگیرد از رایزنان دیگری استفاده کند که در بیرون از ساختار رسمی وجود دارند. از اواخر دهۀ ۱۹۶۰م تا اوایل دهۀ ۱۹۸۰م وظایف شورا گسترش یافت و صورت‌بندی و اجرای سیاست‌ها را نیز دربرگرفت. قانون امنیت ملی مصوّب ۱۹۴۷م با متمم‌های قانون امنیت ملی<ref>National Security Act Amendments</ref> (۱۹۴۹م) و قانون امنیت متقابل<ref>Mutual Security Act</ref> (۱۹۵۱م) اصلاح شد.
 &nbsp;