اورگون: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{الگو:جعبه اطلاعات استان5 | |||
| نام فارسی =اورِگون | | نام فارسی =اورِگون | ||
|نام لاتین = Oregon | |نام لاتین = Oregon | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۲: | ||
| جمعیت = ۳,۴۲۱,۴۰۰ نفر | | جمعیت = ۳,۴۲۱,۴۰۰ نفر | ||
| مساحت = ۲۵۱,۵۰۰ | | مساحت = ۲۵۱,۵۰۰ | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:11611300-3.jpg|بندانگشتی|ساختمان کنگره ایالت اورگون]] | |||
[[ | اورِگون (Oregon) | ||
ایالتی در شمال غربی امریکا، با ۲۵۱,۵۰۰ کیلومتر مربع مساحت و ۳,۴۲۱,۴۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۰). در ساحل اقیانوس آرام. در ۱۸۵۹ سیوسومین ایالتی بود که به اتحادیه پیوست. از شرق به آیداهو<ref>Idaho</ref>، از شمال به واشینگتن<ref>Washington </ref>، از جنوب به کالیفرنیا<ref>California </ref> و نوادا<ref>Nevada </ref>، و از غرب به اقیانوس آرام محدود است. مرکز آن سلیم<ref>Salem </ref> است. شهرهای اصلی این ایالت عبارتاند از پورتلند<ref>Poltrand </ref>، یوجین<ref>Eugene </ref>، گرشام<ref>Gresham </ref>، و بیورتون<ref>Beaverton </ref>. کشت گندم و میوه، تولید الوار و لوازم الکترونیکی، پرورش ماهی و دام، و گردشگری از صنایع آن است. رودهای کلمبیا، اسنیک<ref>Snake </ref>، رود روگ<ref>Rogue River </ref>، دِشوت<ref>Deschutes River</ref>، رود جان دی<ref>John Day River</ref>، مَلهیور<ref>Malheur </ref>، و اوویهی<ref>Owyhee River</ref>؛ درّۀ حاصلخیز رود ویلَمت<ref>Willamette River</ref>؛ پارک ملی دریاچۀ کریتر<ref>Crater Lake</ref> (ژرفترین دریاچۀ امریکا، با عمق ۵۸۹ متر)؛ کوههای کَسکِید<ref>Cascade Mountains</ref>؛ ساحل اقیانوس آرام؛ و جنگل ملی مونت هود<ref>Mount Hood</ref> سیمای طبیعی این ایالت را تشکیل میدهند. مونت هود، با ۳,۴۲۷ متر ارتفاع، بلندترین نقطۀ این ایالت است. قبایل سرخپوست چینوک<ref>Chinook</ref> و تیلاموک<ref>Tillamook </ref> در شمال غربی، بَنوک<ref>Bannock </ref> و نه پرسه<ref>Nez Percé</ref> در شمال شرقی، و کلمَت<ref>Klamath</ref> در جنوب غربی این ایالت سکونت داشتند. ملوانان اسپانیایی و انگلیسی در قرون ۱۶ و ۱۷ ساحل اورگون را مشاهده کردند. در ۱۷۹۲ امریکا و انگلستان مدعی مالکیت بر این سرزمین شدند. مهاجرت امریکاییان به این منطقه از دهۀ ۱۸۴۰ آغاز شد. در ۱۸۴۸ سرزمین اورگون، شامل اورگون کنونی، واشینگتن، و آیداهو، و بخشهایی از مونتانا<ref>Montana</ref> و وایومینگ<ref>Wyoming</ref>، تأسیس شد. سرزمین واشینگتن در ۱۸۵۳ از آن جدا شد و مرزهای کنونی اورگون تثبیت شد. اورگون تا تکمیل نخستین راهآهن سراسری در ۱۸۸۳ نسبتاً دورافتاده باقی ماند، اما پس از آن به بزرگترین تولیدکنندۀ الوار امریکا تبدیل شد. | ایالتی در شمال غربی امریکا، با ۲۵۱,۵۰۰ کیلومتر مربع مساحت و ۳,۴۲۱,۴۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۰). در ساحل اقیانوس آرام. در ۱۸۵۹ سیوسومین ایالتی بود که به اتحادیه پیوست. از شرق به آیداهو<ref>Idaho</ref>، از شمال به واشینگتن<ref>Washington </ref>، از جنوب به کالیفرنیا<ref>California </ref> و نوادا<ref>Nevada </ref>، و از غرب به اقیانوس آرام محدود است. مرکز آن سلیم<ref>Salem </ref> است. شهرهای اصلی این ایالت عبارتاند از پورتلند<ref>Poltrand </ref>، یوجین<ref>Eugene </ref>، گرشام<ref>Gresham </ref>، و بیورتون<ref>Beaverton </ref>. کشت گندم و میوه، تولید الوار و لوازم الکترونیکی، پرورش ماهی و دام، و گردشگری از صنایع آن است. رودهای کلمبیا، اسنیک<ref>Snake </ref>، رود روگ<ref>Rogue River </ref>، دِشوت<ref>Deschutes River</ref>، رود جان دی<ref>John Day River</ref>، مَلهیور<ref>Malheur </ref>، و اوویهی<ref>Owyhee River</ref>؛ درّۀ حاصلخیز رود ویلَمت<ref>Willamette River</ref>؛ پارک ملی دریاچۀ کریتر<ref>Crater Lake</ref> (ژرفترین دریاچۀ امریکا، با عمق ۵۸۹ متر)؛ کوههای کَسکِید<ref>Cascade Mountains</ref>؛ ساحل اقیانوس آرام؛ و جنگل ملی مونت هود<ref>Mount Hood</ref> سیمای طبیعی این ایالت را تشکیل میدهند. مونت هود، با ۳,۴۲۷ متر ارتفاع، بلندترین نقطۀ این ایالت است. قبایل سرخپوست چینوک<ref>Chinook</ref> و تیلاموک<ref>Tillamook </ref> در شمال غربی، بَنوک<ref>Bannock </ref> و نه پرسه<ref>Nez Percé</ref> در شمال شرقی، و کلمَت<ref>Klamath</ref> در جنوب غربی این ایالت سکونت داشتند. ملوانان اسپانیایی و انگلیسی در قرون ۱۶ و ۱۷ ساحل اورگون را مشاهده کردند. در ۱۷۹۲ امریکا و انگلستان مدعی مالکیت بر این سرزمین شدند. مهاجرت امریکاییان به این منطقه از دهۀ ۱۸۴۰ آغاز شد. در ۱۸۴۸ سرزمین اورگون، شامل اورگون کنونی، واشینگتن، و آیداهو، و بخشهایی از مونتانا<ref>Montana</ref> و وایومینگ<ref>Wyoming</ref>، تأسیس شد. سرزمین واشینگتن در ۱۸۵۳ از آن جدا شد و مرزهای کنونی اورگون تثبیت شد. اورگون تا تکمیل نخستین راهآهن سراسری در ۱۸۸۳ نسبتاً دورافتاده باقی ماند، اما پس از آن به بزرگترین تولیدکنندۀ الوار امریکا تبدیل شد. | ||