پاپینی، جووانی (۱۸۸۱ـ۱۹۵۶)
پاپینی، جووانّی (۱۸۸۱ـ۱۹۵۶)(Papini, Giovanni)
فیلسوف، رمان‌نویس، روزنامه‌نگار و شاعر ایتالیایی. با نام مستعار جان فالکو[۱] مقاله، نقد و شعر می‌نوشت. پس از آن که به فتوریست[۲]ها پیوست با گروهی از جمله آردنیو سوفیتچی[۳] (۱۸۷۸ـ۱۹۶۴) مجلۀ ادبی لاچربا[۴] را منتشر کرد (۱۹۱۳). از انکار دین به قبول آیین کاتولیک رسید و سرگذشت مسیح[۵] را نوشت (۱۹۲۱). در نهایت ضمن حفظ نفرت نسبت به نازیسم، به فاشیسم گرایش پیدا کرد. به همین دلیل، شهرت او به مرور رو به کاهش گذاشت و علیرغم استعداد خارق‌العاده، به جایگاه مورد انتظار نرسید. بورخس در یکی از داستان‌های کوتاهش از او به عنوان نویسنده‌ای که به ناحق فراموش شده یاد می‌کند. از دیگر آثار مهم اوست: زوال فلسفه[۶] (۱۹۰۶)؛ رُمان حرف و خون[۷] (۱۹۱۲)؛ مذهب اصالت عمل (۱۹۱۳)؛ زندگی دانته (۱۹۳۳)؛ شیطان (۱۹۵۳).