کارگ الرت، زیگفرید
کارگ ـ اِلرت، زیگفرید (1877ـ1933) (Karg-Elert, Sigfrid)
| زیگفرید کارگ ـ الرت Sigfrid Karg-Elert | |
|---|---|
| زادروز |
1877م |
| درگذشت | 1933م |
| ملیت | آلمانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | تحصيل در لایپزیگ |
| شغل و تخصص اصلی | آهنگساز |
| شغل و تخصص های دیگر | استاد کنسرواتوارهای ماگده‌بورگ و لایپزیگ |
| آثار | شش پنجره‌های کلیسای جامع (1923)، 54 واریاسیون ـ اتود ادای احترام به هند |
| گروه مقاله | موسیقی |
آهنگساز آلمانی. پس از تحصیل در لایپزیگ، خود را وقف هارمونیوم اروپایی کرد. قطعه‌های کنسرتی و اتودهای درجه‌بندی‌شدۀ متعدد او، ازجمله 66 بداهه‌پردازی کُرال (10-1908)، گستره‌ای از جلوه‌های امپرسیونیستی همچون «آکورد بی‌پایان» را دربردارند. او استاد کنسرواتوارهای ماگده‌بورگ و لایپزیگ بود. پیانونوازی درخشان محسوب می‌شد، اما به ترغیب آهنگساز نروژی، ادوارد گریگ، تمام وقت خود را صرف آهنگسازی می‌کرد. ازجمله آثار او: ارکستری یک سمفونی؛ دو کنسرتوی پیانو (1901، 1913)؛ موسیقی مجلسی کوآرتت زهی؛ سونات‌های ویولن و پیانو؛ سونات و آثار دیگر برای پیانو. هارمونیوم و ارگ قطعه‌هایی برای هارمونیوم و آثار فراوان برای ارگ، ازجمله 66 بداهه‌پردازی کُرال (10-1908)، 24 پرلود و پُست‌لود، سوناتینا، پاساکالیا، فانتزی و فوگ در رِ ماژور، شاکُن، فوگ ـ سه‌گانه و کُرال، دَه قطعۀ کاراکتریستیک، سه کُرال سمفونیک، هفت پاستل‌هایی از دریاچۀ کنستانس (1919)، شش پنجره‌های کلیسای جامع (1923)، 54 واریاسیون ـ اتود ادای احترام به هندل؛ به‌علاوۀ بیش از 100 ترانه.