عبدالجبار معتزلی
عَبْدُالجبّار مُعتزلی ( ـ ری ۴۱۵ق)
متکلم شافعی معتزلی، قاضی و از بزرگان مکتب بصره. کنیه‌اش: ابوالحسن. در آغاز امر مذهب اشعری داشت، اما بعد به معتزله گروید و شیخ آن‌ها شد. سپس از بصره به ری رفت و در حمایت آل بویه به تدریس و تبلیغ عقاید معتزله پرداخت. در علم اصول و کلام تبحر داشت و معتزلیان وی را قاضی‌القضات می‌خواندند. از آثارش:اَلْمُغْنی فی ابواب‌التوحید و العدل در عقاید معتزله (قاهره، ۱۹۶۵)؛ رسالة فی علم‌الکیمیا؛ تَنْزیةُ‌القرآنِ عن‌المطاعِنِ و الاَمالی. نیز ← معتزله