عبدالحقی دهلوی، عبدالحق (دهلی ۹۵۸ـ۱۰۵۲ق)
عَبدُالحقّی دهلوی، عبدالحق (دهلی ۹۵۸ـ۱۰۵۲ق)
شاعر، مترجم صوفی و عالم شبه‌قاره. اصلش از بخارا بود. پس از تحصیلات به تصوف گروید و به طریقت قادریه پیوست. در ۹۹۲ق به دربار اکبرشاه گورکانی رفت و با فضلایی چون ابوالفیض فیضی، ابوالفضل غلامی، عبدالقادر بداؤنی آشنا شد. در ۹۹۶ق به مکه رفت و در حدیث دستی قوی داشت. چون به دهلی بازگشت به تدریس روی آورد و علم حدیث از زمان وی در هندوستان رونق بسیار یافت. عبدالحق نویسنده‌ای پرتألیف بوده و به فارسی و عربی می‌نوشته است. از آثار اوست: مدارج النبوة و مراتب الفتوة؛ جذب‌القلوب الی دیارالمحبوب یا تاریخ مدینه؛ اخبارالاخیار فی اسرار الابرار؛ ذکرالملوک فی اخبار سلاطین هند یا تاریخ حقی؛ زبدة‌الآثار؛ مفتاح‌الفتوح (ترجمۀ فارسی فتوح‌الغیب جیلانی با شرح آن)؛ دیوان اشعار.