امیگره

اِمیگْرِه (Emigré)

گروهی از فرانسویان سلطنت‌طلب، به‌ویژه اشراف این کشور، که در خلال انقلاب فرانسه در ۱۷۸۹، به خارج از کشور گریختند. آنان از کاخ‌های خود در تبعیدگاه‌هایشان در کشورهای مختلف علیه دولت انقلابی توطئه می‌کردند و برای تحقّق اهداف خود و بازگرداندن حکومت سلطنتی از خارجیان کمک می‌خواستند. رهبران انقلاب فرانسه، علیه آن‌ها وارد عمل شدند و اعلام کردند مهاجرانی که تا ژانویۀ ۱۷۹۲ به فرانسه بازنگردند خائن تلقی می‌شوند و مستحق مرگ خواهند بود. در همان سال اموال و دارایی‌های ایشان از سوی دولت ضبط شد. مهاجران تحت رهبری کنت دو پرووانس (بعدها پادشاه لوئی هجدهم)، برادر لوئی شانزدهم، و برخورداری از حمایت قدرت‌های خارجی، تهاجمی نظامی را علیه انقلاب فرانسه سازماندهی کردند، ولی شکست خوردند و هرگز نتوانستند انقلاب را جدی به مخاطره اندازند. ناپلئون در ۱۸۰۲ بسیاری از آنان را عفو کرد و بیشتر آنان به فرانسه بازگشتند. در ۱۸۱۴ پس از اعادۀ سلطنت در فرانسه، مهاجران به یکی از جناح‌های مقتدر کشور تبدیل شدند و در ۱۸۲۵ بسیاری از آنان اموال و دارایی‌های توقیف‌شدۀ خود را بازپس گرفتند.

 

---