تبکیت

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۵:۲۳ توسط DaneshGostar (بحث | مشارکت‌ها) (جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1')
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

تَبکیت

(در لغت به‌معنی درشتی‌کردن، سرزنش‌کردن و خاموش‌کردن) در اصطلاح منطق، استدلال بیان‌شده به قصد رد و ابطال عقیده‌ یا نظریه‌ای. صاحب عقیده را «صاحب وضع» و عقیدۀ مخالف با عقیدۀ صاحب وضع را «نقیض وضع» می‌نامند و استدلالی را که به‌قصد اثبات نقیض وضع صورت می‌گیرد تبکیت می‌خوانند. چون رد یک عقیده ممکن است از طریق برهان، جدل، یا مغالطه صورت گیرد، تبکیت شامل تبکیت برهانی، جدلی و مغالطی است.