خلخالی، عبدالرحیم (خلخال ۱۲۵۱ـ تهران ۱۳۲۱ش)

عبدالرحیم خلخالی;
زادروز	خلخال ۱۲۵۱ش;
درگذشت	۱۳۲۱ش
ملیت	ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل	رشته های باستان شناسی، حقوق و نمایش نامه نویسی در غرب
شغل و تخصص اصلی	روزنامه نگار، ادیب، مترجم
آثار	حافظ نامه (۱۳۲۰ش)، حرص باعث هلاکت است (۱۳۲۹ق)
گروه مقاله	ادبیات فارسی، زبان شناسی و ترجمه
جوایز و افتخارات	تصحیح کهن ترین نسخه خطی دیوان حافظ (مورخه ۸۲۷ق)

خلخالی، عبدالرّحیم (خلخال ۱۲۵۱ـ تهران ۱۳۲۱ش)

روزنامه‌نگار، ادیب، مشروطه‌خواه و مترجم ایرانی. در رشت ادب فارسی و عربی آموخت و سپس به مشروطه‌خواهان پیوست. در غرب در رشته‌های باستان‌شناسی، حقوق و نمایش‌نامه‌نویسی درس خواند. پس از بازگشت به وطن «انجمن کمیتۀ بیداری ایران» را به راه انداخت که افرادی چون دهخدا، صور اسرافیل، سید جمال واعظ در آن‌جا رفت‌و‌آمد داشتند. در روزنامۀ مساوات همکار سید محمدرضا مساوات بود. پس از به‌ توپ‌بستن مجلس عضو کمیتۀ انقلاب بود؛ با تهدید محمدعلی شاه نخست در سفارت انگلیس متحصن شد و سپس به قفقاز گریخت و در آن‌جا برضد شاه فعالیت کرد. پس از سقوط محمدعلی شاه و فتح تهران صاحب مشاغل مهمی، ازجمله عضو کمیسیون امور مالی انقلابیون، شد. عمدۀ شهرت وی به‌سبب تصحیح کهن‌ترین نسخۀ خطی دیوان حافظ مورخۀ ۸۲۷ق است. نوروزنامۀ منسوب به خیام، ادب الوجیز ابن مقفع و سیاست‌نامۀ خواجه ‌نظام‌الملک را تصحیح کرده است. از دیگر آثارش: حافظ‌‌نامه (۱۳۲۰ش)؛ حرص باعث هلاکت است (۱۳۲۹ق) ترجمه از تولستوی؛ به یکدیگر محبت کنید (۱۳۲۸ق) ترجمه از تولستوی؛ ترجمۀ شارل و عبدالرحمان جرجی زیدان (۱۳۳۳ق)؛ نمایش‌نامۀ داستان خونین یا سرگذشت برمکیان (۱۳۰۴ش).