رجبی، پرویز (قوچان ۱۳۱۸ـ۱۳۹۰ش)

پرویز رجبی;
زادروز	قوچان ۱۳۱۸ش;
ملیت	ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل	دکتری ایران شناسی دانشگاه گوتینگن
شغل و تخصص اصلی	مورخ
شغل و تخصص های دیگر	نویسنده
گروه مقاله	ادبیات فارسی

مورخ، مترجم و نویسنده ایرانی. تحصیلات ابتدایی را در زادگاه پدرش روستای آق‌کنه، بین میانه و زنجان گذراند. پدرش بعد از سقوط حکومت پیشه‌وری، به‌علت فعال‌بودن در فرقۀ دموکرات، به شوروی گریخت. دیپلمش را در مشهد گرفت و به استخدام ادارۀ فرهنگ قوچان درآمد. پس از مدتی برای تحصیل به آلمان رفت و از دانشگاه گوتینگن در رشته ایران‌شناسی مدرک دکتری گرفت. در بازگشت به استخدام دانشگاه اصفهان و سپس دانشگاه ملی (شهید بهشتی) درآمد. پس از انقلاب مرکز تحقیقات ایران‌شناسی را تأسیس کرد که تعطیل شد. بعد از آن مهد کودکی تأسیس کرد و به‌مدت ده سال این تنها شغل وی بود. در ۱۳۶۷ به آلمان رفت و شش سال در دانشگاه‌های ماربوگ و گوتینگن به‌تحقیق و تدریس پرداخت. در ۱۳۷۳، به ایران بازگشت و ریاست بخش ایران‌شناسی دایرةالمعارف بزرگ اسلامی را برعهده گرفت. از تألیفات اوست: کریم‌خان زند و زمان او، ۱۳۵۲؛ معماری ایران در عصر پهلوی، ۱۳۵۶؛ ترازوی هزار کفه، ۱۳۸۳. از ترجمه‌های اوست: کویرهای ایران، اسون هدین، ۱۳۵۴؛ مارکوپولو در ایران، آلفونس گابریل، ۱۳۵۴؛ سفرنامۀ نیبور، کارستن نیبور، ۱۳۵۵؛ از زبان داریوش، هاید ماری کخ، ۱۳۷۵؛ داریوش و ایرانیان، والتر هینتس، ۱۳۸۵. از داستان‌های اوست: شهر ما، ۱۳۵۲؛ ماهی قرمز حوض همسایه، ۱۳۵۷؛ سیمرغ (رمان)، ۱۳۸۵. مهم‌ترین تألیف او، هزاره‌های گمشده، در چندین جلد منتشر شده است.