شکسته بندی

شکسته‌بندی

عمل و شغل کسی که استخوان‌های شکسته را می‌بندد و یا مفاصل در رفته را جا می‌اندازد. در قدیم افراد خاصی به‌صورت تجربی به این عمل اقدام می‌کردند. ولی امروزه پزشکان متخصصی به نام اورتوپد عمل شکسته‌بندی را انجام می‌دهند. انسان‌ها از دوران ماقبل تاریخ با استخوان‌های شکسته و یا ناقص سروکار داشته‌اند. در هیروگلیف‌های مصر باستان، اندام‌های آسیب‌دیده‌ای را ترسیم کرده‌اند که پیچیده شده یا دارای بست بوده‌اند. بعدها با گسترش جنگ‌ها و آلت‌های قتاله، آسیب‌های استخوانی زیادتر شد و پزشکان به‌زودی پروتزهای ساده را درست کردند تا جایگزین اندام‌های قطع شده کنند (← اندام_مصنوعی). نیکلاس آندری، پزشک فرانسوی، در ۱۷۴۱ کلمۀ اورتوپدی را به‌کار برد. (برای پیشگیری و اصلاح نقص‌های عضلانی و اسکلتی در بچه‌ها). ریشۀ این کلمه یونانی است. در دهۀ ۱۹۳۰ یک میخ (پیچ) مخصوص ساختند تا با آن استخوان‌های شکسته را در جا ثابت کنند. چند سال بعد وسیله‌ای فلزی جای آن را گرفت که به کمک آن سر استخوان ران را ثابت و مفصل لگن را درست می‌کردند و بدین‌ترتیب مفصل مصنوعی لگن ساخته شد. استفاده از اشعۀ X به پزشکان کمک می‌کند تا از درست قرارگرفتن استخوان‌ها مطمئن شوند. به‌رغم پیشرفت چشمگیر در اورتوپدی، هنوز هم در بعضی مناطق، شکسته‌بندهای محلی، به درمان دررفتگی، یا بعضی شکستگی‌های ساده می‌پردازند.